: 3-тапсырма. Оқиғаларды ретімен орналастырыңдар. Мәтіннен үзінді
Дұрыс ретін санмен
белгілеңдер
орысша
Ой-пікір
1
білдірі
No
2
Курорттан қайтып бара жатқан сапарларын-
да жолай соқпақ болған балаларын күтіп,
Ерғабыл шал түн ортасы ауғанда жатса да,
ертеңіне күн шықпай оянды. Алагеуімде
үндемей жүріп киініп алды.
Ерекең шай үстінде көп сөйлемейтін. Сол
әдетімен үнсіз тұқиып, қолдарының білеулен-
ген тамырларын ұстап, ақ селеу сақалын
сипап, ойланып отыр. Бас жағында сүйеулі тұр-
ған ескі домбыраға шұқшиып қарады, қолы-
на алған жоқ.
Түстен кейін жалдап алған мәшинелерінің
кабинасына Жеңіс пен Томаны отырғызып,
сыртқа
Сапабектің өзі отырып, өке-
шешелерімен тура өткен жылғыдай сүйісіп
қоштасып, «ренжімеңдер» деп ақыл айтып,
ауылдан шығып кетті.
ат
Одан
цар
шім
3
4
Заматта гүріл үй сыртына келді. Бір-екі рет
үстемелете арылдап, өшіп қалды. Мәшинеден
улап-шулап түсіп жатыр. Бала дауысы, әйел
дауысы... Ерекең қапелімде тұра алмай
қалды.
бар
қо)
дөх
Бі
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Аспанды бұлт құрсайды -
Күн жауарға ұқсайды.
Көлдерде қулар шулайды -
Көкшіліден ол айуан
Соққы жегенге ұқсайды.
Көп ішінде бір жалғыз
Көп мұңайып жылайды -
Күйбендескен көп жаман
Сөзі тигенге ұқсайды!
Алп, алп басқан, алп басқан
Арабы торым өзіңсің,
Жазылы, алтын, қол кескен
Алдаспаным өзіңсің!
Білерді білмес не демес,
Сұлтан ием, сен менің
Бармай тапқан Қағбамсың!
Алтынды кесе сары бал
Алсам, мен саған ұсынармын,
Тал мойныма қол артсаң,
Күліктен бек ұнармын.
Көбең семіз торыңмын,
Көп құлыңның бірімін.
Жақсыңнан мені кем көрдің,
Жаманыңмен тең көрдің.
Жақсыңнан мені кем көрсең,
Жаманыңмен тең көрсең,
Ұялы берікке қос артып,
Сен есенде, мен сауда
Ырысымды сындайын,
Сегіз қиыр шартараптан іздермін!
Еділден аққан сызашық
Біз көргенде тебінгіге
Жетер-жетпес су еді -
Телегейдей сайқалтып,
Жарқыраған беренді
Теңіз етсе, Тәңірі етті!
Жағасына қыршын біткен тал еді -
Жапырағын жайқалтып,
Терек етсе, Тәңірі етті!
Тебінгінің астынан
Ала балта суырысып,
Тепсінісіп келгенде
Тең атаның ұлы едің,
Дәрежеңді артық етсе, Тәңірі етті