"Кыз кашар" - қалыңдықтың сол бірінші кездесуі күйеумен. Ал күйеудің бірінші кездесуі қалыңдықпен "урын келу" аталады. Себебі сол ғашықтың кездесуінің ресми күні, осы қуанышты күнде жас дастарқанды, ал женге күйеуінен тарту-таралғыларды алады. Қыз күйеуге орамалды в белгі сыйға тартады. "кигизу сәукелесі" - сол, нешінші айрықша жерді ара қазақ халықтың рәсімінің "сокровищнице" қарызға ал- дәстүр. Себебі осы бас киім қалыңдық жаңа өмірдің түбін. Осы рәсімнің жаса- айттырушылар және "бата" өзінің батасын бер- құдағилар шақырылатын. Рәсім берік бөлмеде еңсеріледі, себебі үшін қалыңдықтың "сәукеледе" қалған "коримдик" беруге керекке. "Сәукеле" - сол асқан жақсы қалыңдық лағылдармен, меруертпен, маржандармен және өзге қастармен кестелен- бас киім, ал аймақтар үлбірмен (норкой, қанжырмен) безендіріледі. Оны мақпалдан немесе велюрден және т.д. Шилілерміз. "Сәукеленің" үсті "уки" (үлбіреуік шоқша из үкілердің) ылғи безендіреді. Ша ескі ғұрыппен, қарамастан.
Шоқанның бойынан мен үзгі етер қасиеттің бірі - зерттеушілікке, білімге деген ерекше құмарлық. 30 жылдық қысқа ғана ғұмырында еліне пайдалы іс жасап, артына із қалдыру кез-келгеннің қолынан келе бермейді. Өз халқының ауыз әдебиеті үлгілерін зерттеп, қағазға түсірген Шоқан халық мәдениетіне, ертеңгі күніне алаңдаулы болғанын көруге болады. Орыс зерттеушілерімен бірігіп, сапар шегіп, экспедицияларға қатысып, қазақ халықының арасынан шыққан тұңғыш географтың бірі болды. Әдетте адам өзі білмейтін іске аяқ баса қоймайды. Ал Шоқан ауыз әдебиетін зерттеп, тек қазақ емес, сонымен қатар қырғыз жырларын да зерттеп, "Үш дананың" біріне айналды. Шоқанның бұл құмарлығы даңққұмарлық емес, халқына деген жан ашырлық деп түсінемін. Міне осындай қасиеттерімен Шоқан мен үшін дара тұлға болып табылады. Бүгінгі күні 30 жасқа келсе де, әке-шешесінің алақанына қарап отырғандар қаншама. Солардың қатарынан емес, Шоқан секілділердің қатарынан табылғым келеді. Сол жолда тер төгіге тырысамын.
