Ертеде бір шалдың жеті ұлы болған екен. Оладың аттары үлкені атау одан кішісі ілік одан барыс ортангысы табыс кейін жатыс одан кейінгісі шыгыс және кенжесі көмектес. Кейін бірде үлкен ұлы Атау қайтыс болыпты. Ол Атау қайтыс болғаннан кейін ол бір ағашқа бір ішек ілген екен.Кейін үлкен ұлы қайтыс болғаннан кейін ұлдары бірінен кейін бірі қайтыс болыпты. Тек соңыныда оның кенжесі ғана тірі қалыпты. Көмекткс әкесіне болысып жүрген болатын. Бірақ олда қайтыс болады екен. Шал жеті ішегін толтырғанда жел соғып сол ағаштан бір жағымды үн естіледі екен. Осы кезде жетіген пайда болыпты.
Ана тілі адамзат өміріндегі қазына.Тілді біз құрметтеп қастерлеуіміз қажет.
Күш кемiдi, айбынды ту құлады,
Кеше батыр – бүгiн қорқақ, бұғады.
Ерiкке ұмтылған ұшқыр жаны кiсенде
Қан суынған, жүрек солғын соғады.
Қыран құсты қос қанаты қырқылды,
Күндей күштi күркiреген ел тынды.
Асқар Алтай — алтын ана есте жоқ,
Батыр, хандар — асқан жандар ұмытылды!
Ерлiк, елдiк, бiрлiк, қайрат, бақ, ардың, —
Жауыз тағдыр жойды бәрiн не бардың...
Алтын Күннен бағасыз бiр белгi боп,
Нұрлы жұлдыз, бабам тiлi, сен қалдың!
Жарық көрмей жатсаң да ұзақ, кен-тiлiм,
Таза, терең, өткiр, күштi, кең тiлiм,
Тарап кеткен балаларыңды бауырыңа
Ақ қолыңмен тарта аларсың сен, тiлiм!