4. Сұхбаттағы тұжырымдарынды «ПСмт формуласы» әдісімен жа- зындар. Жұптасып, бір-біріңнің мәтіндеріндегі ақпаратты дұрыс жүйелеп, логикалық түзетулер енгізіп, редакцияландар. 1-сөйлем: «Менің ойымша, 2-сөйлем: «Себебі мен оны былай түсіндіремін...». 3-сөйлем: «Оны мен мына фактілермен, мысалдармен дәлел- дей аламын: ...», Соңғы сөйлем: «Осыған байланысты мынадай қорытындыға келдім: ...»,
1-ХИКМЕТ. УА, ЖАРАТҚАНУа, жаратқан! Хақ есігін аш алыстан,Мен бір жемтік, жеді нәпсім – аш арыстан. Күнәм шексіз, бақытсыздық батпағынан Шығара гөр, мен бейбақты қасарысқан. Дүние – нәпсі, соны іздеген соры қалың Иттей болдым, сүйек тастар жолыма кім? Қара басты! – Хақ жолынан мен адастым, Қайда барам, ей, достарым, не қыламын? Нәпсі, шайтан жүргізеді жарлық маған, Бір пенде жоқ соған құл боп шалдықпаған. Пендең сорлы – танымаған оң мен солды, Уа, дариға, қасіреттен қаңғып барам. Десе сенбе: менен де өткен болды әлемет, Қылығыммен салып біттім елге де әлек. Жүзім – қара, басып өткен ізім қара, Қай түріммен көрінемін, мен – қарабет?!
Ана- ол біздің ең жақын адамымыз ,анасыз бізге өмір жок .ол әрдайым біздің жанымыз да аяулы қамқоршымыз. Мен өзімді анамсыз бір күн естете алмаймын Анашым , мен сенен шын журектен кешірім сұрағым келеды. Біз менын мінезімнің кесірінен ұрсып каламыз бұл сенің көңіл -күйіңді тусіреді Өтінем кешір мены кешір Мен анамның қартайғанын қаламаймын Қанша жыл өтседе сен маган бәрі бір жас болып қаласын Мен сені алтын мен аптап , күміс пен қаптаптын боламын Біз отбасымызбен күн сайын үлкен дастархан үстінде отыртын болмыз Ал кешке екеуміз қаланы аралап киноға театрға бармыз Сенің арманыңның бәрі орындалады Арманыңның орындалуына мен көмектесемын
Хақ есігін аш алыстан,Мен бір жемтік, жеді нәпсім – аш арыстан.
Күнәм шексіз, бақытсыздық батпағынан
Шығара гөр, мен бейбақты қасарысқан.
Дүние – нәпсі, соны іздеген соры қалың
Иттей болдым, сүйек тастар жолыма кім?
Қара басты! – Хақ жолынан мен адастым,
Қайда барам, ей, достарым, не қыламын?
Нәпсі, шайтан жүргізеді жарлық маған,
Бір пенде жоқ соған құл боп шалдықпаған.
Пендең сорлы – танымаған оң мен солды,
Уа, дариға, қасіреттен қаңғып барам.
Десе сенбе: менен де өткен болды әлемет,
Қылығыммен салып біттім елге де әлек.
Жүзім – қара, басып өткен ізім қара,
Қай түріммен көрінемін, мен – қарабет?!