4-тапсырма. Диалогті оқы. Ауызекі сөйлеу тілінің ерекшелігін анықта. Қара шал не заматта көк шалғынды құйқалы өңірге ат басын
бұрған. Төбе бауырындағы шоқ жидеге жетіп аттан түскен. Шөбі
қалыңдау тұсқа еңкейе үңілген.
Обал-ай, бітеліп қапты,
мабаев)
деді басын шайқап.
- Ата, ол не?
Тұма ғой, балам. Соңыра көзін аршиық. Ақсын сылдырап.
Адамдардан аялы алақан күтіп жатыр-ау!
Тұма деген не, ата?
Балам, тұма
судың көзі. Бұлақ пен өзеннің басы. «Бұлақ
көрсең, көзін аш» деген сөз бар қазақта. Бес-алты жылдай бу
жаққа ат ізін салмап едім, көрдің бе, шөп-шалам басып қалғанын.
Сусырап отырған жоқпыз. Бірақ тұщы, мөлдір бұлақ суына жете
ме?! Даланың аң-құстары да ішіп, рақаттансын!
