4 -тапсырма.
Сұрақтарға жауап бер.
Қазақстан Республикасының мемлекеттік рәміздеріне не жатады?
Қазақстан Республикасының туында не бейнеленген?
Тудың түсі қандай?
Тудағы күн сәулесі нені білдіреді?
Елтаңбадағы қанатты тұлпарлар қандай мағына береді?
Шаңырақ пен уық нені білдіреді?
Әнұранды қалай айту керек?
КАЗЫЛЫМ нужны ответы
— Зачем ты меня звала?— спросила она Макту. Макта не ответила на ее вопрос, ничего не сказав и про изюминку. Кошка обиделась и сказала:
— Если не скажешь, разолью твой катык. Макта тоже рассердилась.
— А я тебе отрежу хвост,— сказала она.
Кошка разлила катык, а Макта отрезала ей хвост.
— Сестричка, сестричка, отдай мой хвост!— жалобно сказала Кошка.
— Заплати за мой катык!— сказала Макта.— Тогда отдам твой хвост!
Пошла Кошка к Корове просить катык.
— Корова, дай мне катык!
— Я проголодалась,— сказала Корова.— Принеси мне листьев!
Пошла Кошка к дереву.
— Дерево, Дерево, дай мне листьев!
— Я очень хочу пить,— сказало Дерево.— Напои меня, тогда дам листьев.
Пошла Кошка дальше и видит — идут Девушки с водой. Она спросила у них:
— Девушки, Девушки, дайте мне воды.
— Если принесешь нам серы, мы дадим тебе воды,—> сказали Девушки.
Пошла Кошка к Лавочнику:
— Эй, Лавочник, дай мне серы!
— А ты дай мне яйцо,— сказал Лавочник. Пошла Кошка к Курице:
— Курица, Курица, дай мне янцо!
— Принеси мне зерен,— сказала Курица,— тогда получишь яйцо.
Пошла Кошка дальше. «Что мне теперь делать?»—думает она. И вдруг пробежала Мышка. Кошка набросилась на нее,схватила и говорит:
— Отвечай, пока цела, что у тебя есть дома? Испугалась Мышка и говорит дрожащим голосом:
— Д-д-ома есть од-д-но б-б-людечко пш-пш-ена.
— Дай мне горсть пшена,— приказала Кошка. Отпустила Кошка Мышку, и она принесла ей горсть пшена. Кошка это пшено отдала Курице, та дала ей яйцо. Это яйцо Кошка отдала Лавочнику, а он ей дал серу. Серу Кошка отнесла Девушкам, а они ей дали воды. Водой Кошка напоила Дерево, а оно сбросило свои листья. Кошка взяла листья и отнесла Корове, а Корова дала Кошке катык. Отнесла Кошка катык Макте и получила обратно свой хвост.
Оқи салшы))
Күндердің бір күні Жылан жер жүзіндегі жанды мен жансыздарға мынадай арыз айтады:
— Мені Тәңірім сендердің бәріңнен кем жаратыпты. Аяқ-қолым жоқ. Басымды көтере алмай, жер бауырлап қалдым. Не жеп, не қоярымды да білмеймін. Сендердің бәрің бір бүтін тілдісіңдер, ал мен айыр тілдімін. Ойлап отырсам, жанды мен жансыздың ішіндегі сорлысы мен екенмін. Маған ешқайсыңның жәрдем еткілерің келмейді. «Сен қасіретті көп тарттың, ондайлар әрдайым әділ келеді, сен барлығымызға патша да бола аласың» деп, сөзбен болса да жұбатып кетпейсіңдер, – деп, ол екі көзінен қанды жасын сорғалатып, ағыл-тегіл жылайды.
Жанды-жансыздың барлығы жыланға аяныш білдіріп, өкпесін орынды көреді, «қарасың деп шықпайтын, қара қылды қақ жарған, ақ жүрек ақылшымыз болар» десіп, өздеріне патша етіп сайлайды.
Жыл артынан жыл, күн артынан күн өтіп жатады.
Күндердің күнінде Жыланекең: «Бүкіл әлемге патша болып, барлық билікті өз қолыма алсам, бұдан да жақсы тұрар едім. Көзіме көрінген тамақты ішпей, дүниедегі жандылардың ең тәтті қандысын жер едім», – деп қиялдайды. Қан дәмін айыра алатындарды шақыртады. Қос қанатын делдитіп, аяқтарын шілтитіп, қуарып Шіркей, тұмсығын едірейтіп Маса, патшаның көңілін табам деушілердің бәрі келеді.