Жер шарындағы кез келген адамның Отаны, туған жері болады. Туған елге деген, жерге деген ыстық махаббат әр адам жүрегін тербейді, жүрегінде өмір бойы сақталады. Еліміздің бейбіт өмір сүруін халық тілейді, армандайды. Қазақстан Республикасы – бүгінгі таңда егемен тәуелсіз мемлекет. Халқымыздың тәуелсіздік жолындағы бастан кешкен қиындықтары мен ашаршылық жылдары әлі де ұмытылмай, жүрегімізге дақ түскендей. Халықты аман сақтап, елін қорғап, ақтық демі қалғанша Отан үшін майданда көкірегіндегі қанын аямай , ұзақ жылдар бойы күтіп, аңсаған тәуелсіздік туын желбіреткен қазақ батырлары мәңгі ел есінде.
Соғыс жылдары қазақ халқын әлсіретіп, салт-дәстүрін жойып, халық санын едәуір азайтты. Бірақ кейіннен қазақ елін төрлеткен Ұлы Жеңіс күні әр қазақ азаматының жүрегіне жаңадан қуат берген, нұр берген. Халық сенімін ақтаған, сонау заманда әр жүректе кішкентай болсын үміт отын жандырған қазақ батырлардың рухын өмір бойы сыйлап өтеміз. Ел оларға үміт артқан, сенім артқан. Ол сенімді жерге тастамай, үміттерін ақтай білген.
1)Түркілердің алтын күмістен жасалған ыдыс-аяқ, түрлі бұйымдарын көріп, таң-тамаша қалған. 2)Зулап келе жатқан жылдамдықтан ба, бетке ұрған самал лептен бе, бір жол асқанша артынан өрбие қарап тұратын риза жанарлардан ба, тамағы құрғап, көзі жаурап кетеді. 3)Қыстың қақаған суығында қора төбесіндегi көк жауқазын шөп көзді тартып, ыстық жазды кең далада жайқалған жасыл шалғынды еске түсіреді. 4)Көтеріліп келе жатқан күн сәулесі алдымен ағаш бастырын шалып, қайыңның жапырақтары мен қарағайдың қылқанды бұтақтарын алтын жалаткандай, нәзік сарғыш нұрға малып, бусандырып келеді. 5) Есімбек аға домалақ жүзі жыбырлап, қуана күлімсіредi.
Соғыс жылдары қазақ халқын әлсіретіп, салт-дәстүрін жойып, халық санын едәуір азайтты. Бірақ кейіннен қазақ елін төрлеткен Ұлы Жеңіс күні әр қазақ азаматының жүрегіне жаңадан қуат берген, нұр берген. Халық сенімін ақтаған, сонау заманда әр жүректе кішкентай болсын үміт отын жандырған қазақ батырлардың рухын өмір бойы сыйлап өтеміз. Ел оларға үміт артқан, сенім артқан. Ол сенімді жерге тастамай, үміттерін ақтай білген.
2)Зулап келе жатқан жылдамдықтан ба, бетке ұрған самал лептен бе, бір жол асқанша артынан өрбие қарап тұратын риза жанарлардан ба, тамағы құрғап, көзі жаурап кетеді.
3)Қыстың қақаған суығында қора төбесіндегi көк жауқазын шөп көзді тартып, ыстық жазды кең далада жайқалған жасыл шалғынды еске түсіреді.
4)Көтеріліп келе жатқан күн сәулесі алдымен ағаш бастырын шалып, қайыңның жапырақтары мен қарағайдың қылқанды бұтақтарын алтын жалаткандай, нәзік сарғыш нұрға малып, бусандырып келеді.
5) Есімбек аға домалақ жүзі жыбырлап, қуана күлімсіредi.