Ғабит Мүсірепов бүгінгі Солтүстік Қазақстан облысының Жамбыл ауданындағы Жаңажол ауылында дүниеге келген. Орта жүздің керей тайпасының Сибан руынан шыққан[1].
Алғашқыда ауыл молдасынан арабша хат танып, жастайынан әуелі екі жылдық ауылдық орыс мектебін, кейін төрт жылдық жоғары басқыш орыс мектебін бітіреді.
Орыс мектебінде жүргенде орыстың атақты ақын жазушыларының шығармаларын оқып білуі, ауыл мектебінде өзін оқытқан әдебиетші мұғалім Бекет Өтетілеуовтың әсер-ықпалы болашақ жазушының әдебиетке ерекше ықылас аударуына септігін тигізеді.
Орынбордағы рабфакта оқып жүргенде ол әдеби білімін, эстетикалық сезімін одан сайын жетілдіре түседі. Осында өткізген 1923 – 1926 жылдары Орынбордағы жұмысшы факультетінде Сәбит Мұқановпен бірге оқыды және Сәкен Сейфуллинмен танысты.
1927 жылы Омбы ауылшаруашылығы интернатын бітірді;
1927 – 1928 жылы Бурабай орман шарушылық техникумында оқытушы қызметінде;
1928 – 1932 жылдары Қазақ мемлекеттік ба ң бас редакторы қызметінде;
1933 жылы - Қазақ АКСР Халық ағарту комиссариаты өнер секторының меңгерушісі қызметінде;
1934 жылдан “Қазақ әдебиеті” және “Социалистік Қазақстан” (қазіргі “Егемен Қазақстан”) (1935) газеттерінде бас редактор қызметінде;
1936 жылы - Қазақ Өлкелік комитетінде ба өз бөлімі меңгерушісінің орынбасары қызметінде;
1937 жылдан Қазақстан Компартиясы саяси-ағарту бөлімінің меңгерушісі қызметінде;
1938 –1955 жылдары бірыңғай шығармашылық жұмыстармен айналысқан;
1956 – 1957 жылы “Ара – Шмель” журналының бас редакторы;
1956 – 1961 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының 1-хатшысы;
1958 жылдан КСРО Министрлер Кеңесі жанындағы әдебиет, өнер және архитектура салалары бойынша Лениндік және Мемлекеттік сыйлық жөніндегі комитеттің мүшесі;
1964 – 1966 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының 1-хатшысы болып;
1959–1985 жылдары КСРО Жазушылар одағы басқармасының хатшысы қызметтерін атқарған.
Қазақтың халық ауызекі шешендері, мақал-мәтелдері, Аяз би, Мікей би Асанқайғы, Жиренше шешендер өз шығармаларына мақал-мәтелдермен, мақал-мәтелдермен, афоризмдермен және нұсқаулармен толы болды. Кейіннен қазақ әдеби сөзінің негізін қалаушылар Бұқар жырау, Махамбет Өтемісұлы және басқалар, сондай-ақ әдебиет классиктері Абай Құнанбаев, Ыбырай Алтынсарин, Шоқан Уәлиханов.
Объяснение:
Казахские народные ораторы народных изречений, пословиц и поговорок, Аяз би, Майкы би Асанкайгы, Жиренше шешен, были насыщены их труды пословицами, поговорками, афоризмами и назиданиями. Позже основоположники казахского художественного слова Бухар жырау, Махамбет Утемисов и другие, а также классики литературы Абай Кунанбаев, Ыбрай Алтынсарин, Шокан Валиханов.
Объяснение:
Өмірбаяны
Ғабит Мүсірепов бүгінгі Солтүстік Қазақстан облысының Жамбыл ауданындағы Жаңажол ауылында дүниеге келген. Орта жүздің керей тайпасының Сибан руынан шыққан[1].
Алғашқыда ауыл молдасынан арабша хат танып, жастайынан әуелі екі жылдық ауылдық орыс мектебін, кейін төрт жылдық жоғары басқыш орыс мектебін бітіреді.
Орыс мектебінде жүргенде орыстың атақты ақын жазушыларының шығармаларын оқып білуі, ауыл мектебінде өзін оқытқан әдебиетші мұғалім Бекет Өтетілеуовтың әсер-ықпалы болашақ жазушының әдебиетке ерекше ықылас аударуына септігін тигізеді.
Орынбордағы рабфакта оқып жүргенде ол әдеби білімін, эстетикалық сезімін одан сайын жетілдіре түседі. Осында өткізген 1923 – 1926 жылдары Орынбордағы жұмысшы факультетінде Сәбит Мұқановпен бірге оқыды және Сәкен Сейфуллинмен танысты.
1927 жылы Омбы ауылшаруашылығы интернатын бітірді;
1927 – 1928 жылы Бурабай орман шарушылық техникумында оқытушы қызметінде;
1928 – 1932 жылдары Қазақ мемлекеттік ба ң бас редакторы қызметінде;
1933 жылы - Қазақ АКСР Халық ағарту комиссариаты өнер секторының меңгерушісі қызметінде;
1934 жылдан “Қазақ әдебиеті” және “Социалистік Қазақстан” (қазіргі “Егемен Қазақстан”) (1935) газеттерінде бас редактор қызметінде;
1936 жылы - Қазақ Өлкелік комитетінде ба өз бөлімі меңгерушісінің орынбасары қызметінде;
1937 жылдан Қазақстан Компартиясы саяси-ағарту бөлімінің меңгерушісі қызметінде;
1938 –1955 жылдары бірыңғай шығармашылық жұмыстармен айналысқан;
1956 – 1957 жылы “Ара – Шмель” журналының бас редакторы;
1956 – 1961 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының 1-хатшысы;
1958 жылдан КСРО Министрлер Кеңесі жанындағы әдебиет, өнер және архитектура салалары бойынша Лениндік және Мемлекеттік сыйлық жөніндегі комитеттің мүшесі;
1964 – 1966 жылдары Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының 1-хатшысы болып;
1959–1985 жылдары КСРО Жазушылар одағы басқармасының хатшысы қызметтерін атқарған.
Қазақтың халық ауызекі шешендері, мақал-мәтелдері, Аяз би, Мікей би Асанқайғы, Жиренше шешендер өз шығармаларына мақал-мәтелдермен, мақал-мәтелдермен, афоризмдермен және нұсқаулармен толы болды. Кейіннен қазақ әдеби сөзінің негізін қалаушылар Бұқар жырау, Махамбет Өтемісұлы және басқалар, сондай-ақ әдебиет классиктері Абай Құнанбаев, Ыбырай Алтынсарин, Шоқан Уәлиханов.
Объяснение:
Казахские народные ораторы народных изречений, пословиц и поговорок, Аяз би, Майкы би Асанкайгы, Жиренше шешен, были насыщены их труды пословицами, поговорками, афоризмами и назиданиями. Позже основоположники казахского художественного слова Бухар жырау, Махамбет Утемисов и другие, а также классики литературы Абай Кунанбаев, Ыбрай Алтынсарин, Шокан Валиханов.