Қостанай 1879 жылы Тобыл өзенінің сол жақ жағалауында тұрғызылған. Қаланы қалаушылар орыс және қоныс аударып келген украин шаруалары болды. Алғашқыда Қостанай тіршілігіндегі негізгі рөлді сауда және ауыл шаруашылығы атқарды, мұнда көптеген жәрмеңкелер, іскер қатынастар жүргізілген, сауда-саттық айырбас жүзеге асырылған. Осының барлығының соңында жергілікті сауда қоғамдастығы аз уақыт аралығында қаладағы негізгі саяси күштердің біріне айналды. Жергілікті көпестердің күштері мен тырысуларының арқасында қаланың алғашқы жиырма-отыз жылында –ақ қазіргі уақытта Қостанайдың көне бөлігінің аты шыққан тамаша қайталанбас сәулеттік келбеті пайда болды. Көпес үйлері, олардың қатарында Яушев ағайындыларының Пассажы, Воронов, Воищев, Сенокосов және Лоренц сынды көпестердің үйлері бүгінгі таңда қаланың басты назар аударарлық орындары болып табылады, және бұл ғимараттарда, негізінен, мәдениет саласына жататын мекемелер – мұражайлар, кітапханалар және театрлар орналасқан. Көпшілік Қостанайдың сәулетін өзіне мәскеулік және сібір дәстүрлерін сіңіре отырып, орындалған ерекше өзіне тән стилі бар деп есептейді.
Давным давно была страна детей.Перед ними не было никакой цели,жили они без настроения.Даже жизнь была совсем у них не интересной.И вот однажды один король их завоевал , его звали-Игра.(Игрой) И с приходом игры, у них жизнь стала веселей.Вокруг шум-гам, веселье.С утра до вечера все дети только делали что игрались.И вот время шло, дети отстали от жизни. Вы видели детей которые были одурманены только игрой?Такие дети даже не едят, и забывают о еде. Родители стали думать-рассуждать и позвали к себе -Труд.С приходом труда жизнь детей постепенно начала кипеть.Дети чуть играли а затем трудились по дому.Они почувствовали вкус хлеба,как заработать, и как хлеб приходит в дом.И пришли к тому что получили благословение у родителей, уважали их.И этот период жизни в стране была такой хорошей Так проходило время.И все равно в этой стране что то не хватало для полного существования. Опять собрались родители думали так и эдак , решили что им не хватает Учёбы.Так как дети играя закалились, трудясь они знали жить на свете, но не понимали всей тайны жизни.Не знали секретов природы.Не знали как в этой жизни жить с лёгкостью, они об этом даже не представляли.
