- 7-тапсырма. Үлгіге сәйкес оқылым мәтіні бойынша өз пікіріңді дәлелдеп айт. 1. Менің пікірім – бір сөйлем. 2. Дәлел екі сөйлем. 3. Пікіріңді дәлелдейтін мысал – екі-үш сөйлем. 4. Өз пікіріңе қарсы ой топшылау – бір сөйлем. 5. Қарсы пікіріңді ақтап алатын пікір – екі-үш сөйлем. - 6. Қорытынды сөз екі сөйлем.
--Да ,Абылай начал он немного подумав более 50 лет ,ты был верхом на лошади,был и батыром, в конечном итоге сел на кресло хана Но что из этого стало?Абылай словно ждал этого вопроса.Немного задумавшись ,искоса посмотрел на Бухара.
--Сын-дочь ?--говоришь . А разве есть сын-дочь которые идут по моим советам,Но все таки я скажу 2 совета.Первое-казахского народа мало и чтобы они не пришли в истощение ,сохраните единство между ними ,если сможете.Править народом где есть единство,легко.Второе -что хочу сказать ,более 50 лет я вел войны . В свои 70лет пусть я и с копьем выходил на поле битвы ,но я не отдал Китаю ,что шли с юга ни клочка казахской земли.А русскому государству ,что шли с запада не мог возразить в укреплении города.
Почему я это сделал?Я хотел с ними договориться .Правда и с их стороны не мало было обмана..Абылай, --сказал Бухар жырау В жизни у тебя были трудности и много интересного ,но какое есть сожаление?
--Сожаление ,спросил Абылай вздохнув.Это мое личное сожаление Я не смог сплотить три рода ./племени/в одно целое ,был ханом маленького государства.Хотя казахский народ хорошо знал скотоводство,но не научился земледельческому ремеслу,Когда я жил в Кокчетаве то по совету своего советчика Тимофея Егоровича привез русских мужиков ,чтобы они научили сеять пшеницу.Но казахский народ державший в руках копье не не смог быстро усвоить все это.Земля ведь.золотое богатство.Узбек имеющий не большой влажный участок земли богаче казаха имеющего 2 табуна лошадей.Он не боится массового падежа скота.А я защищая казахские земли от врагов и не заметил как жизнь пролетела.Абылай лежал, немного открыл закрывшиеся глаза еще раз .посмотрел на дворец хана ,,словно ему не хотелось покидать этот мир.
Көгершін - бейбітшілік құсы.
«Ақ көгершін, көгершін,
Қолқанат құс сен едің,
Бар кезіп қайт ел үшін,
Кең дүниенің көлемің ...» деп Ахмет Жұбанов атамыздың өлеңінде айтылғандай, барлығымыз үшін көгершін құсы – бейбітшілік пен достықтың символы іспеттес болып кеткен. Сонымен қатар ертеде көгершіндер алыс елдерден хат тасушы ретінде арнайы жаттықтырылған.
Көгершін көп халықтарда бейбітшілік белгісі, ол жер бетіне тыныштық пен береке әкелетін құс деп саналады. Ал атамыз қазақ тек көгершінді ғана емес, сонымен қатар аққуды – махаббаттың, қарлығашты – мейірімнің, бүркітті – ержүректіктің нышаны ретінде қарап, тіршілік иелерінің бәрін құметтей білген.
Осынау кішкентай ғана тіршілік иесі қалай және неліктен «бейбітшілік белгісіне» айналды екен, соны айта кетейік.
Талайларды боздатып, қаншама адамның өмірін жалмап, тағдырын қан жылатқан Екінші дүниежүзілік соғыстың аяқталысымен АҚШ пен КСРО сынды әлемдегі екі алпауыт мемлекет атом бомбасын жасап, тіпті бірі Жапонияның екі қаласына тастап та үлгеріп еді. Осы әрекеттен кейін 1949 жылдың 20-25 сәуірі аралығында Париж және Прага қалаларында бір мезгілде бейбітшілік жақтаушыларының Бүкіләлемдік Конгрессі өтеді. Енді деректерге сүйенсек, бейбітшілік жақтаушылары аты төрткүл дүниеге әйгілі болған суретші Пабло Пикассодан өздеріне танымбелгі жасап беруін өтінген көрінеді. Міне, осылайша дүниеге кішігірім және көзге бірден түсетін тұмсығымен зәйтүн бұтағын алып бара жатқан ақ көгершіннің сұлбасы келген екен.