Бір сәт қиялға беріліп, армандап көрейікші... Егер мен ғалым болсам, қайтер едім? Әрине, қазіргі таңда қоғамымызда түрлі салаларда шешімі табылмаған мәселелер жеткілікті, ал мен ғалым болсам, олардың барлығын шешпесем де, дегенмен, өз үлесімді қоссам деймін. Мәселен, мен мектепті ойдағыдай аяқтап, еліміздегі беделді оқу орындарының бірі - С.Ж. Асфендияров атындағы Қазақ ұлттық медицина университетіне оқуға түсуді армандаймын. Бұл мені болашақта ғалым болуға бір қадам жақындатады. Аталған оқу орнын ойдағыдай тәмамдап, білімімді шетелде шыңдап, одан кейін елге оралып, медицина саласын дамытқым келеді. Атап айтқанда, ғалым болсам, қазіргі таңда белең алып отырған ауру – қатерлі ісікті емдеп, жазуға өз үлесімді қосқым келеді. Яғни ғылыми жаңалық ашып, осы салада бар білгенімді қолданғым келеді. Ғалым болып, ғылыми еңбек жазып, түрлі тәжірибелік жұмыстар жүргізген соң, еңбегіңнің елеңгенің, халыққа пайдасы тигенін қалайсың. Сонымен қатар, ғалым болсам, алыс – жақын шетелдегі әріптестермен біріге отырып, түрлі ғылыми іс – тәжірибелер өткізіп, медицина саласында түрлі жаңалық ашқым келеді. Әрине, әзірге бұл тек арман ғана, бірақ осы арманым орындалу үшін мен сабақты жақсы оқуым керек.
Бақыт бұл уақытта жоқ нәрсе және бұл уақытта қатты қалайтын нәрсе. Бақыт - бұл арман. Дегенмен, түсініксіз бір түйткіл орнайтыны, арман-тілек қалай жүзеге асысымен, артынша бақыт ізім-ғайым жоқ болып кетпей ме?! Арманыңыз ақиқат өмірде орын алған уақытта бақыт туралы ұғым жүрек түкпіріңізде белгілі бір уақытқа жатқандай болғанмен, алайда, аппақ таңның жарығында сол бір мол қуатты бақыт туралы ұғымның көлеңкесі кішірейіп, күн өткен сайын жарықтан артық жылдамдықпен күш-қуаты кеми бермек.
Адам нені армандап, нені ақиқат өмірде жүзеге асырып жатқанда өз-өзіне қуаныш сыйлайды? Адам белгілі бір іс-қимылдарды жасайды және онысы шырмалған шаруа тұрмысында қуаныш алып келеді. Қандай бір жаңалық ашпасын, өнер тудырмасын, бәрібір де оның барлығы мәңгілікке бақытты қыла алмайды.
Егер мен ғалым болсам...
Бір сәт қиялға беріліп, армандап көрейікші... Егер мен ғалым болсам, қайтер едім? Әрине, қазіргі таңда қоғамымызда түрлі салаларда шешімі табылмаған мәселелер жеткілікті, ал мен ғалым болсам, олардың барлығын шешпесем де, дегенмен, өз үлесімді қоссам деймін. Мәселен, мен мектепті ойдағыдай аяқтап, еліміздегі беделді оқу орындарының бірі - С.Ж. Асфендияров атындағы Қазақ ұлттық медицина университетіне оқуға түсуді армандаймын. Бұл мені болашақта ғалым болуға бір қадам жақындатады. Аталған оқу орнын ойдағыдай тәмамдап, білімімді шетелде шыңдап, одан кейін елге оралып, медицина саласын дамытқым келеді. Атап айтқанда, ғалым болсам, қазіргі таңда белең алып отырған ауру – қатерлі ісікті емдеп, жазуға өз үлесімді қосқым келеді. Яғни ғылыми жаңалық ашып, осы салада бар білгенімді қолданғым келеді. Ғалым болып, ғылыми еңбек жазып, түрлі тәжірибелік жұмыстар жүргізген соң, еңбегіңнің елеңгенің, халыққа пайдасы тигенін қалайсың. Сонымен қатар, ғалым болсам, алыс – жақын шетелдегі әріптестермен біріге отырып, түрлі ғылыми іс – тәжірибелер өткізіп, медицина саласында түрлі жаңалық ашқым келеді. Әрине, әзірге бұл тек арман ғана, бірақ осы арманым орындалу үшін мен сабақты жақсы оқуым керек.
Бақыт бұл уақытта жоқ нәрсе және бұл уақытта қатты қалайтын нәрсе. Бақыт - бұл арман. Дегенмен, түсініксіз бір түйткіл орнайтыны, арман-тілек қалай жүзеге асысымен, артынша бақыт ізім-ғайым жоқ болып кетпей ме?! Арманыңыз ақиқат өмірде орын алған уақытта бақыт туралы ұғым жүрек түкпіріңізде белгілі бір уақытқа жатқандай болғанмен, алайда, аппақ таңның жарығында сол бір мол қуатты бақыт туралы ұғымның көлеңкесі кішірейіп, күн өткен сайын жарықтан артық жылдамдықпен күш-қуаты кеми бермек.
Адам нені армандап, нені ақиқат өмірде жүзеге асырып жатқанда өз-өзіне қуаныш сыйлайды? Адам белгілі бір іс-қимылдарды жасайды және онысы шырмалған шаруа тұрмысында қуаныш алып келеді. Қандай бір жаңалық ашпасын, өнер тудырмасын, бәрібір де оның барлығы мәңгілікке бақытты қыла алмайды.