9 -тапсырма. Төлеген Айбергенов туралы айтқан замандастарының пікір- німді лерін оқы. Ақын тұлғасына тән қасиеттерді диаграмма түрінде жаз. мін! Маған жастардың ішінен марқұм Төлеген Айбергеновтің қарапайым ғана адамдық мінезі қатты ұнаушы еді (Ғабит Мүсірепов). сілкінемін, Төлеген — өлеңнен жаралған жалынды жас еді (Сырбай Мәуленов). үлемін. АҚЫННЫҢ сағынышты саздары өлмес жыр боп өмір сүріп жатыр. Әр , жолындағы ынтызар ықылас, нәзік наз, майда мұң замандасқа, заманға, НОНЫҢ... өмірге деген құштарлықты, өнерге деген сағынышты жаңғырта беретін Айбергенов сияқты (Тұтқабай Иманбеков). Төлеген Айбергенов — қазақ поэзиясына бетбұрыс әк елген ірі талант (Мылтықбай Ерімбетов нормально

«Абай мұрасы жайында» Мұхтар Әуезовтің мақаласы. Пікір сайысына құрылған бұл мақаланың 1951 жылы «Лениншіл жас» газетінің 7-санында қысқартылған түрі, ал «Қазақ КСР Ғылым академиясының хабаршысы» журналының 2-санында толық түрі қатар жарияланды. Әуезовтің «Абай Құнанбаев» (1967, 275-289-беттер), 20 томдық шығармалар жинағының 19-томында (1985, 12-27-беттер) жарияланды. Мақаланың жазылуына С.Нұрышевтың «Лениншіл жас» газетінің 1951 жылғы 14 қаңтардағы санында «Абай атындығының алғашқы кезеңі туралы» және «Вестник Академии Наук Казахской ССР» журналындағы «До конца искоренить буржуазно-националистические извращения в изучении творчества Абая» (1951, № 4) деген мақалалары себеп болды. С. Нұрышев Абай шығармаларының Әуезов құрастырып жариялаған толық жинағындағы алғашқы кезеңдегі өлендерін қоспауды және Абай мұрасының Шығысқа қатысын үзілді-кесілді терістеуді кездеді. Мұнда негізінен Абай ақындығының алғашқы кезеңі, яғни жастық шағында жазылған өлеңдері дәлелсіз жоққа шығарылып, ол туралы ертеректе айтылған Әуезовтің пікір танымдары айыпталды. Бұған 1947-1953 жылы Қазақстанда өpic алып, қабындаған саяси-идеологиялық ауа жайылу оқиғалары ықпал етті. Нұрышевтың ұрда-жықсынға құрылған, дау емес, далбайға ұрынған жалалы мақаласы негізінен айыптаушылық мақсатты кездейді. Бұл даулы әрі өрескел мақалаға Әуезов «Абай мұрасы жайында» деген мақаласымен жауап берді. Әуезов бұл мақаласын жазуға алдын ала үлкен даярлық жүргізіп, Абай шығармаларының текстологиялық жағын қайтадан сын көзімен қарап, талдаған. Жазушы архивінде сақталған «Абайдың басылымдары жайында», «Дәлелдер», «Справкалар» деген атпен қағаз бетіне түсірілген өзінің нақтылы, ғылыми дәлелдерін ұсына отырып:

Перевод (не дословный).

Находить общий язык – искусство.

Речь – волшебный дар природы, особенная и характерная черта, присущая только человеку. Разумное применение речи каждым человеком считается основой достижения успеха в жизни. Поскольку только речь дает человеку возможность находить общий язык с другими в той среде, в которой он живет; совместно трудиться; найти свое место (предназначение); узнать других и себя.

Находить общий язык с другими – великое искусство. Без языка (речи) невозможно достичь больших высот и развиваться духовно. Поскольку только при языка (речи) человек общается с другими людьми, совместно живет, достигает вершин. Только при языка (речи) познает мир, формирует свои взгляды и обучается житейскому опыту человечества. Только при языка выражает свое настроение и чувства, находит друга по жизни и хорошую жену (мужа).

В любом обществе будет уважаемым, тот, кто вести себя достойно в  обществе,  а также является умным,  с хорошим характером и правильной речью.  Для этого человеку необходимо задумываться обо всем, вежливо разговаривать со знакомыми и незнакомыми людьми и правильно разговаривать.

Поэтому, речь (язык) является не только средством обмена мнениями, но и общественно значимым, особенным явлением.