A Берілген сөздердің қай нормаға сәйкес келетінін белгілеңдер. лекси- калық норма Орфогра- фиялық норма Грамма- тикалық норма Сөздер Орфоэпия- лық норма + күнү-түнү көзқарас рұқсат ұлықсат кітаптар Досжан тізе – дізе ташшол мұғалімдерге 4
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Таң. Жайма-шуақ сәулелер терезелерге деген көз салады, бөлмені нұрмен және жылымен толтыра. Жаңа күн басталады! Жан қуаныш және алып тұру көңілмен, жаса- және істе- ізгі қал-жағдайларды қампайады.Мен себя бақытты адаммен есептеймін. маған өзінің көңілін мама сыйға тартады, күтеді және көке қорғайды, дұрыс және сенімді достар қолдайды, білімнің тамаша әлемін сүйікті мұғалім аш-. мен айрықша қалтырмен мен туралы, ара нешіншіде менің бірінші балалар жылдарым өт- тыныш аулада айтатын, туралы, бір мен аспандап оның асық теректерімен ставшей жақын көшеде. Ал ең алды қаламен есепте- менің бас солтүстік біздің кең байтақ еліміздің пейілді Петропавлымды. Қарамастан және сол мен және являюсь.Родина. менің бөлшегінің елімнің. Ел. Жақын жер. Неше әдемі, жылы сөздер туралы онда айт-! Жақын жерге белгілі ақынның таңқаларлық нәзік, проникновенные жолдары арнаулы, сырлас әндермен оның айбыны жырла-, суретшінің шоғының полотнах жөнсіз көрік запечатлена. Нығыз, не бас-басы адамның жүрегінде, қарамастан
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.