А.П. Чехов «Үйде» деген әңгімесінде аса ұтымды эпизод ( лайды. Ол баласына мынадай әңгіме айтады: «Кәрі патшаның
/ енгізген. Шылым шегіп әдеттенген жеті жасар балаға ешбір
( сөз өсер етпей қойған. Бірде әкесі оның қиялына әсер етуді ой-
( патшалыққа мұрагер болатын жалғыз ғана ұлы болыпты. Өзі
( уақытта өкпелемейді, ерте жатады, үстелдегі нәрселерге тимейді
( Дөл сен сияқты кішкентай бала екен. Өзі жақсы бала екен. Еш
тартады екен. Патшаның баласы шылымнан көкірек ауру болып
Жиырма жасында өліпті. Қаусаған ауру шал ешбір қолғанатсыз
екен... өзі ақылды болыпты... Оның бір ғана кемшілігі: шылым
( қалыпты. Мемлекетті басқарып, сарайды қорғайтын ешкім бол-
ты, сонымен, енді бақша да, шие де, құстар да, қоңыраулар да
мапты. Жау келіп, шалды өлтіріп, сарайды қиратып тастап-
қалмаған...» Эмоциялы әсерге толы осы әрекеттің күшті әсер
еткендігі сонша, бала «қараңғы терезеге ойланып сәл қарап оты-
/ рып, селк етті де, мұңайған дауыспен:
әне
төмендегі
қосымша
7-тапсырма. Мәтінді оқы.
О оқылым
не?
ала-
е?),
Мен енді шылым тарт-
паймын... - деді».
IH-
әге
(Өнер. Балалар энциклопедиясынан)
LILIT
окып 6-7 сойлем құру
Сонымен қатар аңшылықтың, саятшылықтың ерекше жақсылықтары да бар. Ол кімді болса да салқын сабырға, жан семіртер көңілділікке баулып, ерік күші мен дене күшінің бір-бірімен үйлесім табуына әсер етеді. Сол себептен ата-бабаларымыздың аңшылықты кәсіп ретінде ғана емес, өнер ретінде санауының үлкен мәні бар.
Қазақ арасында аңшылықтың кең тараған танымал түрі - аңды бүркітпен аулау, бүркіт ұстап саятшы болу, аңшылыққа ден қойып, салбурынға шығу.
Халқымыздың арасында жыртқыш құстардың әр түрін қолға үйрету дәстүрі болған. Солардың ішінде ең бір қасиет тұтатын қыраны - бүркіт.
Қазақ аңшылары "Бүркіт" деп жыртқыш құстардың ішіндегі аса тектісін, адам қолына тез үйренуге бейім естісін атаған.