Ақынның өлеңдерінің тақырыптық –көркемдік ерекшелігін ашу. Елтаңба

Қатар шапқан қос тұлпар,

Ай астында қазақ үй.

Қалықтаған жас сұңқар,

Шарықтаған таза күй.

Бұл таңбасы елімнің –

Елдігімнің белгісі.

Мұнда да бар ерлігім,

Мұнда да бар жер күші.

Қара шаңырақ – ел күні,

Асқақтатып тұр мұны.

Елтаңбасы – елдігім,

Елдің тыныш тірлігі.

Өлең жазбасам

Өлең жазбасам,

бірдеңем жоғалғандай,

Мазам кетіп жүремін оңала алмай.

Әлсіздік пен мәнсіздік, мазасыздық,

Соңымнан бір ереді олар қалмай.

Өзімді өзімді ұнатпай,

құнсызданам,

Көз алдыма келеді күнсіз далам.

Қуат таппай ұшуға, қонуға да,

Мұңаямын, өзімше құр сызданам.

Бақытпен де кезінде бастас едік,

Бара жатам біртүрлі босқа семіп.

Өзімді өзім алдаймын,

өтірігіме

Өзім сенбей, қалардай басқа сеніп.

Мейіріменен көңілін жібітті де,

Аяқ басты шалдыққа жігіт, міне.

Не тапсам да, барлығын жырдан таптым

Күдікті де, күлкіні, үмітті де.

Өмірімнің өзені жай ақпастан,

Күнде таңда ұйқымнан оятты аспан.

Жырдың өзі - бітпейтін денсаулығым,

Ерке күнім ертеңге аяқ басқан.

Жарқылдаймын, кәрілік, сені ұмытып,

Жігіттіктің кеудеме желі бітіп.

Өмір сүрсем дейтұғын үміт-кеме

Жағалауда тұрады мені күтіп.

Мен үй жұмысын музыкамен тазалауды ұнатамын ,белсенді Анам менен көмек сұрағанда мен оған лезде барамын Мен үйді тазалауды ұнатамын Үйді шаңсорғышпен тазалаймын,Гүлге су құямын,Тамақтарды пісіріп ,ыдыс-аяқты жуамын,Сөрелердегі кітаптардың шаңын сүртіп орын-орнына қоямын,Шкафтардағы киімді ілгішке іліп,қалғанын сөреге жинастырып қоямын,,Кір жуғыш машинамен киімдерімді жуамын,                                                 Я люблю убирать  по дому под музыку,Когда мама просит то я сразу иду ей,Мне нравиться убираться по домуПылесосом убираю пыль,Поливаю цветы,Готовлю пищу и мою посуду,вытираю пыль с книг и ставлю их на место одежду в шкафу вешаю на вешалки а остальное разлажу по полкам,В стиральной машине стираю свою одежду

Кез келген адамнын адептілігі мен жан-дуниесінін сулулығы ен алдымен балаға ақ сутін беріп, алпештеп өсірген ана журегінін жылуынан басталады. Бала бойындағы ен жақсы қасиеттер де ен алдымен анадан тарайды. Алемдегі ен кешірімді, ен мейірімді жан – ана. Ана баласы қандай қателік жасаса да кешіреді. Онын мейірімділігінде шек жоқ. Ана болу - букіл өміріне кететін рухани куш пен ерен енбек. Өз баласын бағып-қағуда ана өзін-өзі умытып, барлық куш-жігерін перзентіне жумсайды, ол арқылы онын жаны нурлана, нарлене туседі. Ал баланын анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша қурмет тутып, қастерлеу арбір баланын борышы. Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мумкін емес. Ананын мейірімі жан-жағына өз шуағын төгеді. Осы шуақпен жылынып, асыл ананын қушағында мейірім алып журген барша адамзат аналарды мангі ардақтап, аялай білсе, будан асқан бақыт жоқ шығар.

Красота и элегантность любого человека начинается с тепла сердца матери, который дает ребенку белое молоко и выращен. Лучшие качества ребенка также передаются матери. Жаль во вселенной, джентльмен. Мать прощает, даже если ошибается. Нет предела его доброте. Быть матерью - это духовное наследие и тяжелая работа на всю жизнь. Ухаживая за ребенком, мать поглощает себя и тратит все свои силы на своего ребенка, благодаря чему ее душа становится питающейся. И любви ребенка к матери недостаточно. Это большая честь и уважение к каждому ребенку. Материнство нельзя сказать словами. Доброта матери искрировала ее. Возможно, счастье не произойдет, если все матери, которые согреваются этим теплом и любезны к матерям невесты.

ну , как-то так