Абай ауылына жеткенше асықты. Анау — Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы,
ді бір үлкен әйел.
Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау. — Телғара! — деді жас
ел.
Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі — Зере
iртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі Абай еді. Оның
пеуін тілеп отыратын.
Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған
арай жүре беріп еді, шешесі:
- Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! - деді.
Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты.
Әкесі:
- Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып білімің
е өсті ме? - деді.
Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-
і. Ол сабырмен:
- Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатикасын алып қайттым, деді.
Құнанбай:
- Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! - деді (М. Әуезов). Составить диалог по этому тексту ​

Дұрыс, киім киюге қабілетті, бірақ бүгінгі күні белгілі бір стильді ұстанбаудың өз атауы - эклектизм. Айта кету керек, жаңа стиль пайда болды - киімдегі эклектикалық стиль. Бұл адамға рухани жағынан, өз дәмін ерекше шеберлігі мен нәзіктігімен ерекшеленетін өз шкафтарын жасауға мүмкіндік береді. Әрқайсысы киім кию үшін өзіңіздің көңіл-күйіңіздің және қызығушылығыңызды бағалайтын етіп киюге қабілетті емес. Тек киім киюге арналған эклектикалық стилді таңдаған стилі ретінде өздері бола және өздерінің ішкі әлемімен үйлесімді бола алады.

Әр халықтың ұлттық танымын, көзқарасын, өзіне тән жеке ұлттық ерекшелігін білдіретін наным-сенімі, әдет-ғұрып, салт-дәстүрі бар. Ата-бабадан келе жатқан салт-дәстүрдің қаймағын бұзбай, ұмытылып кетуіне жол бермей, қазіргі қоғамда өте жарасымды етіп қолданып жүрген халықтың бірі – қазақ халқы. Халқымыз  дәстүрге өте бай. Ал салт-дәстүрге бай болу - елдің мәдениетті әрі тәрбиелі екендігінің айғағы.

Салт-дәстүр деген не, соған тоқталып өтейін. Салт-дәстүр – ел өмірімен біте қайнасып кеткен рухани және мәдени азық. Біздің халқымыз өз ұрпақтарын қасиетті салт - дәстүрмен, өнегелі әдет-ғұрыппен, ырым-тыйыммен тәрбиелеп, ұлағатты ұл мен инабатты қызды теріс жолға түсірмей тәрбиелей білген. Бауыржан Момышұлы «мен өзімнің ұрыстағы тәжірибемнен жауынгерлік қасиетті тәрбилеуде ұлттық дәстүрдің маңызы зор екеніне көзім жетті» деп жазады. Бұдан отаншылдық, ерлік, мәрттік, жомарттық, адамгершілік қасиеттердің бәрі салт-дәстүр арқылы даритынын түсінуге болады. Яғни, салт-дәстүр адамды адастырмас тура жолмен жүруге, жөн-жосықты біліп, үйренуге және өмірде қолдануға үгіттейтін мызғымас заң іспетті десем де қателеспесім анық.

Халқымызда үйлену салтына, жаңа туған сәбиге байланысты, қонақ күту мәдениеті туралы маңызы мен мәнін әлі күнге жоймаы келе жатқан салт-дәстүрлер өте көп. Кейбірі заман талабына сай өзгерістерге ұшыраған болса, кейбірі еш өзгеріссіз бүгінгі ұрпағына жетіп, ұлтымыздың тарапынан қолданысқа ие болып отыр.