абай ауылына жеткенше асыкты.
- абай, абай ғой, айналайын-ай! апасына айтайыншы,
- анау - абай, аба
деді бір үлкен әйел.
бәсе, телғара ғ жаным-ау, — телғара! - деді жас
әйел.
сыртқа шықты
лайдың келген хабарын естіп, анасы — ұлжан мен әжесі — зере
ашықты. зеренің ең жақсы көретін немересі — абай еді. оның
тілеуін тілеп отыратын.
абай аттан түсті. ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. соған
карай жүре беріп еді, шешесі:
мына
шырағым, , ар жағыңда әкең тұ сәлем бер! - деді.
абай әкесіне қарай тез бұрылды. әкесіне қол беріп амандасты.
әкесі:
, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! бойыңдай болып білімің
де өсті ме? - деді.
ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі абайға бел-
гілі. ол сабырмен:
- шүкір, әке, қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып қайттым, – деді.
составте 4 вопроса по этому тексту
1. Зеренің ең жақсы көретін немересі кім?
2. Балам бойың өсіп, ержетіп қалыпсың ғой деген сөзі айтқан кім?
3. Телғара деген кім?
4. Абай көптің ішінен ең бірінші кімді көрді?