Менин атым Мен Сымбат пен Кымбат ертегиисин жаксы коремин. Себеби бул ертегиде зулымдык ешкашан жаксы апармайтыны бейнеленген. Сымбат оте адеми,мейырымды,тарбиели кыз болып оседи. Ол уйынде бар шаруаны тындырады. Ал Кымбат оте кызганшак тал туске дейын уйктап еш пайдасы тимиди. Бир куни Сымбатты зулым огей анасы кудыкка тастап жибереди. Ол кудыкта бир кемпир омир сурипти. Ол Сымбатты уйне алып кетип тамак ишесинбе дпсе жок аш емеспин деп жауап бериди. Ол кунде ерте турып уй шаруашылыгына комектеседи. Сымбатка ажей мейрымдылыгы ушын бир сандык сый-сыйапат береди де уйне кайтарад. Ол уйне куана кайтады. Оны кызганган Кымбат анасына дереу мени кудыкка тастаныз дейди. Оны тастаган сон оган да кемпир келеди. Ол Кымбатты да уйне апарады Кымбат дастархан басына отырып алып тез тамак акел карным ашты дейди. Ол оз жалкаулыгын корсетеди. Оган да ажей бир калташа берип жибереди уйне. Уйне барып ашып караса калта тола балшык болады. Сондыктанда жалкау болмай енбеккор болыумыз керек. Ардайым енбеккор,мейырымды тартипти болсак биз коптеген максаттарымызга жетип каламыз.
Аз - ұлағатты ұғым Ұстаз... Қандай қасиетті сөз! Әр адамның жүрегіне ерекше жылулық нұрын себетін аяулы тұлға бейнесімен өзектес ұғым. А ң жүрегінде қадір тұтып, құрметтейтін екі ұғым болса, соның бірі Ұстаз. «Ұстаз» деген қазақ баласы үшін қашанда қасиетті, қадірлі болған. «Ұстаздан тәрбие алған» немесе «ұстаз алдын көрген» деген сөздер құлаққа «ана тәрбиесін алған» деген сөздермен ұштасып жатады. Алғаш әріп танытып, өмірдің қыр сырын білуге, сан қилы құбылыстарын терең түсінуге мұрындық болып, жан дүниеңе нұрлы шуақ түсіріп, адамгершілікке баулыған мұғалімнің бейнесі көңіл төрінен орын алары анық. Ұстаз әр адамның жанына білім дәнін сеуіп, әр шәкіртін аялап, өмір атты шексіз ғаламға топшысын қатайтып ұшырады. Дәлірек айтсақ, адамды өмір сүре білуге тәрбиелейді. Сол үшін бойындағы асыл қасиеттерін шәкірттеріне сіңіріп, тер төгеді.
Ұстаз... Қандай қасиетті сөз! Әр адамның жүрегіне ерекше жылулық нұрын себетін аяулы тұлға бейнесімен өзектес ұғым. А ң жүрегінде қадір тұтып, құрметтейтін екі ұғым болса, соның бірі Ұстаз. «Ұстаз» деген қазақ баласы үшін қашанда қасиетті, қадірлі болған. «Ұстаздан тәрбие алған» немесе «ұстаз алдын көрген» деген сөздер құлаққа «ана тәрбиесін алған» деген сөздермен ұштасып жатады. Алғаш әріп танытып, өмірдің қыр сырын білуге, сан қилы құбылыстарын терең түсінуге мұрындық болып, жан дүниеңе нұрлы шуақ түсіріп, адамгершілікке баулыған мұғалімнің бейнесі көңіл төрінен орын алары анық. Ұстаз әр адамның жанына білім дәнін сеуіп, әр шәкіртін аялап, өмір атты шексіз ғаламға топшысын қатайтып ұшырады. Дәлірек айтсақ, адамды өмір сүре білуге тәрбиелейді. Сол үшін бойындағы асыл қасиеттерін шәкірттеріне сіңіріп, тер төгеді.