• Қарамен жазылған сөзге сұрақ қой. Оның жалғауын тап. Бұл сөз 56. Жұмбақты оқып, шешуін тап.
Қыста ғана болады,
Үстасаң, қолың тоңады.
қай септікте тұр?
57. Мақал-мәтелді оқып, жатқа жаз.
1. Балапан ұяда не көрсе, ұшқанда соны іледі.
2. Ерлік білекте емес, жүректе.
• Жатыс септігіндегі сөздердің астын сыз. Оларға сұрақ қой.
​

Ана тілінің маңызы туралы көп сөз жай айтылмаған. Ана тілі жанымыздың, жүрегіміздің тілі. Тіл жоғалса- халық та жоғалады. Менің туған тілім қазақ тілі, ежелгі көшпенділер тілі. Бұнда қазақ халқының мәдениеті, оның ерекшелігі, тарихи өсуі көрінеді. Тіл- халықтың мінезі, естелігі, тарихы, рухани ірілігі. Онда салт-дәстүрлер, халық тіршілігі, ақылы, тәжірибесі сұлулығы мен жанының күші бар.Менің тілімнің тарихы халқымның тарихынан ажырамайды. Ұлттық тілдің білімі және өсуі - күрделі, ұзақ процесс. Мыңдаған жылдар бұл тіл қалыптасты, осы уақытта халықтың басты байлығына айналу үшін. Қазақ тілі өзінің әуенімен, жанға жайлылығымен ерекшеленеді. Қазақ тілінің сөз қоры
(екі миллионнан астам), әр түрлі синонимдері мол. Осының бәрі тілдің қуаттылығы мен байлығын білдіреді. Қазақ тілі-әдебиеттің, халық әндерінің, аңыздардың тілі. Қазақстан жері әдеби таланттарға:  ақындар, жазушылар, драматургтарға бай. Олардың барлығы тілдің дамуына үлес қосты.
Ана тілі-әр адамның өмірінде маңызды, сен осы тілде алғашқы  сөздеріңді айттың, оқыйсың, жазасың, ойлайсың, бұл сені туған халқыңмен еліңмен жақындастырады. Туылғаннан бастап кәртейгенге дейін адам өмірі ана тілімен байланысты. Өмірдегі ең таңғаларлық зат -тіл. Тілмен емдеуге болады, жаралауға, жұбатуға, сендіруге, қуаттандыруға болады. Оның ішінде бұл сөз ана тілінде айтылса. Сөз адам алдында бүкіл дүниедегі, әлемдегікөз жетпейтін мүмкіншіліктерді  ашады. Кітап беттері арқылы және әңмілесуден адам  әлі көрмеген істерді біледі. Алыстағы жағалаулар, шет елдер, тексерілмеген жерлер көрген болады. Осының бәрі тілдің арқасы.
Артқа бұрылып, болашаққа көз тастап, біз ана тіліміз барлық байлықтан артық екенің ұғуымыз керек.

Сразу за селом, в окружении густого сосняка, раскинулся пруд. Он небольшой, но чрезвычайно чистый и прохладный. Когда светит солнце, в нем отражаются тысячи солнечных блесток, прям, слепят глаза. Одинокие вербы, которые стоят вблизи, купают свои длинные жёлто-зеленоватые коси в кристальной воде. Пруд богат рыбой. Наши односельчане рано, когда легкий туман еще висит над водой, начинают "охотиться" на рыбу. Так и слышишь, как то здесь, то там хлопает по воде хвост окуня или серебряной плотвы. 

По берегам пруда кое-где растут заросли камыша. Они образовывают также подобия островов посереди пруда. Именно там прячутся днем от детского шума дикие утята. Лишь иногда выплывают они погулять на чистую воду в сопровождении мамы-утки. Смешно смотреть, как они, быстрые и пушистые, упорно гребут лапками, будто гоняясь один за другим. 

Вечером, когда солнце садится за горизонт, последние лучи освещают все вокруг. И пруд, и сосны, и камыш будто заливает ярко-красный свет. Все приобретает нереальные формы и цвета. Это - увлекательное, фантастическое зрелище. Солнце в последний раз, осмотрев землю, прощается с ней до следующего утра. Все, затаив дыхание, погружается в фиолетово-синий мрак. Наступает ночь.