Қария ашуланып отырған баланы жолықтырды.
Бала қарияға не үшін ашуланғанын, қарындасымен
және ағасымен қалай ренжіскенін айтып берді.
3) Қария оған «Сиқырлы сөзді» үйретті,
4) Бала қарындасы мен ағасына осы «сиқырлы сөзді»
айтып, сынап көрді.
5) Барлығы орнына келді,
6) Ол қандай «сиқырлы» сөз еді?
ответ: Меня зовут Кожá
Написал ещё много повестей и рассказов, но самую большую известность Сокпакбаеву принесла повесть «Менің атым Қожа» (Меня зовут Кожá, 1957). Книжка (предварительное название «Өзім туралы повесть»/Повесть обо мне) об озорном и шаловливом школьнике по имени Кожá, который всё время попадает в разные смешные, но неприятные для себя ситуации[2]. Но история казахского в некотором роде Гекльберри Финна вызвала непонимание и недовольство у местных критиков и педагогов. Она была переведена на русский язык, но алматинское издательство, боясь скандала, вернуло рукопись автору. Зато книга вскоре вышла в издательстве «Детская литература» (1958, Москва)[3], а затем уже с русского языка была переведена и издана за рубежом на 68 языках[4]. В 1963 году по книге был поставлен одноимённый фильм, получивший Поощрительный диплом на Международном кинофестивале детских и юношеских фильмов в Каннах-1967 (Франция).
Бигельды Габдуллин, президент Казахского ПЕН-клуба: «Мы закончили в Америке перевод книг выдающегося казахского поэта Мукагали Макатаева. Второй автор — знаменитый наш прозаик, детский писатель Бердибек Сокпакбаев. Его произведение — великолепная повесть „Меня зовут Кожá“. Долг нашего поколения и меня, как президента Казахского ПЕН-клуба в том, чтобы лучшие произведения казахских писателей были переведены на английский язык. Судьбы Мукагали Макатаева и Бердибека Сокпакбаева были трагичны. Их по достоинству оценили только после того, когда они ушли из жизни».
Казахский театр для детей и юношества им. Мусрепова в Алматы имеет в репертуаре спектакль «Менің атым Қожа».
В дальнейшем он написал повесть «Путешествие в детство» (1960) о приходе новой жизни в казахский аул в 30-тых годах, по которой также был снят фильм, и во многом автобиографичный роман «Мертвые не возвращаются» (1963/1974), который в 1974 году номинировался на Государственную премию Казахской ССР, а автор — на звание Народного писателя Казахстана.
вот на русском
вот на каз яз
Менің атым Қожа
Ол тағы да көптеген новеллалар мен әңгімелер жазды, бірақ Соқпақбаев «Менің атым Қожа» (Менің атым Қожа, 1957) әңгімесімен ең танымал болды. Тентек және ойнақы туралы кітап (шартты түрде «Үзім туралы әңгіме» / мен туралы әңгіме)
Объяснение:
Алматы метрополитені — Алматы қаласында салынып жатқан метрополитен жүйесі. Алғашқы бөлігі 2011 ж. 1 желтоқсанда ашылды. Заманауи технологияларды енгізу бойынша жоспарды жүзеге асыру үшін Алматы метрополитенін салу барысында «Herrenknecht AG» неміс компаниясының «Herrenknecht S-320» жоғары өндірісті тоннел қазушы кешені сатып алынған. Алматы метрополитені еліміз үшін стратегиялық маңызды нысан болып табылады. Жоба бойынша, метроның алғашқы кезегі Фурманов пен Райымбек даңғылының қиылысы мен Абай және Гагарин көшелерінің қиылысын жалғайды. Бұл жұмыстар ресейлік «Лайтон» ААҚ қоғамының еншісінде. Туннельдерде рельс салу, бейне-теле бақылау жұмыстары да ресейліктердің еншісінде Алматы метрополитені Қазақстандағы алғашқы, Орталық Азияда екінші (Ташкент метрополитенінен кейін) және ТМД-дағы 16-шы немесе 17-ші метрополитен болды. Алғашқы кезеңде вагондарды жөндеу мен техникалық тұрғыдан қызмет көрсету жұмыстары депода жүргізіледі. «2012 жылы Алматы метросындағы жолаушылар ағымы тәулігіне орташа есеппен 30-40 мың адам болады, кейінірек 2015-2020 жылдары бұл көрсеткіш 300 000 адамға дейін жетеді» деген болжам бар. Бұл мәліметтерді «Алматыметроқұрылыс» АҚ директоры Мұрат Үкшебаев мырза да растады. Алматы метрополитені 2011 жылдың желтоқсан айында, Тәуелсіздіктің 20 жылдығы қарсаңында пайдалануға берілді .[1] Алматы метросының жолаушылар тасымалдау мүмкіндігіне сараптама жасаған зерттеу институты тәулігіне 300 мың жолаушы тасымалдай алады деп болжаған еді.
Объяснение: