Ғарыш туралы мақал-мәтел Алпыс күн аспанға қарағанша,
Алты көште айдынға құла.

Аспаннан шұға жауса да,
Сорлыға ұлтарақ тимес.

Аспанға қарай оқ атпа,
Өзіңнің түсер басыңа.

Аспанға ұшқанмен, ешкі ғой.

Жер – төсек,
Аспан – көрпе.

Бірі аспан десе,
Екіншісі арқан дейді.

Аспанға тас атпа,
Тақияң темір емес.

Арқасы аспанға тисе де,
Ақылы аяғының астында жатыр.

Жерде жатқан жұмыртқа,
Аспанда ұшар құс болар.

Бірде әл-Фараби Бағдат қаласы әмірінің сарайына барып,Ол жерде ғалымдар,әкімдер,өнерпаздар көп жиналғанын көрді.Әл-Фараби елеусіз бір шетке барып отыра қалады да,өзі жасаған домбырасымен бір көңілді күй тартады.Күйді естіген адамдар қуанып қалды..Әл-Фараби басқа бір қайғылы күй тартса,әлгі адамдар қамығып жылай бастайды.Сосын ол бір баяу күйді тартқанда сарайда отырғандар түгел ұйықтап қалыпты.Әл-Фараби "Бұл күйлерді тартқан әл-Фараби" деп қағазға жазыпты да,сарайдан шығып кетіпті.Әмір оны қанша іздесе де,таба алмапты.

Текст пошел во дворец приказа города Бағдат для наперБірде әл-Фараби.Что он не был на месте ученые,акимы, өнерпаздар много собирался.Аль-Фарабинезаметный край иду сижу остаюсь и, сам делаюдомбырасымен душевный состояние мелодиятяну.Люди, которые слышали мелодию, придя,радуются.Если Аль-Фараби тянет мелодию другой одинқайңылы, плача люди это печалились начинает.То, что,когда после этого он тянул одну мелодию медленно,сидело во дворце, все уснуло.Аль-Фараби написалбумага, которая говорит "Эти мелодии то, әл-Фараби, чтотянуло," а выбыл из дворца.Сколько приказ он и искать, сковородка