Мені ата-анам қалай тәрбиелейді. Мен сабақтан үйге қайтып келе жатқанмын.Бірде мен алыстан екі қолында екі ауыр сөмкесі бар әжейді көрдім.Мен жүгіріп барып: -Әже,сізге ауыр шығар,әкеліңіз мен көмектесейін -Ой,айналайын рахмет балам,неткен тәртіпті баласың,сенің алдыңда талай баланы көрдім бірі де көмегін ұсынбады.Ата-анаңның тәрбиесі мықты-ау. -Иә,ата анам әрдайым,үлкенге құрмет,кішіге ізет білдір,үлкен кісілердің жолын кесе көлденең өтпе,керісінше,көмектес,-дейтін.
Когда я возвращался домой из школы увидел как одна бабушка идет с тяжелыми сумками.Я решил -Бабушка,вам не тяжело,дайте я вам -ой внучок,какой ты хорошенький,до тебя увидел много детей,никьо не воспитание какое хорошее. -да мне всегда говорили родители,что надо уважать старших им,не пересекать им дороги,а наоборот всегда им.
Наурыз - қазақ жерінде сан ғасырлардан бері тойланып, ұрпақтан ұрпаққа мұра болып келе жатқан мейрам. Кеңес өкіметі кертартпа рәсімдер деп үзілді-кесілді тиым салғанымен де қазақ ұлты біртегіс қоныстанған ауылдарда, қыстақтарда, дәстүр-салтқа ден қойған жанұяларда бұл мереке аталып отырды. Мәселен, менің жастық шағым өткен қазіргі Оңтүстік Қазақстан обылысындағы Сайрам ауданы Жұлдыз колхозын айтуыма болады. Бұл күні ауыл Наурыз мейрамына ерекше дайындалатын. Аналарымыз бен жеңгелеріміз таң қылаң бере оянып, бауырсақ пісіріп, наурыз көже дайындайтын. Ауылдың үлкен-кіші азаматтары бас қосып, кетпен-күректерін алып, жол жиегіндегі арықтарды тазалайтын, ағаш отырғызатын. Ең бастысы, бұл күні бұрын ренжісіп жүрген жандар болса, бір-біріне өкпесін кешіріп, қол алысып, құшақтасып, мәмілеге келетін. Наурыз мерекесінің ерекшелігі де осында жатса керек. Сол тұста ел арасында былай жырланатын: Ұлыс күні кәрі -жас құшақтасып көріскен, Жаңа ағытқан қозыдай жамырасып өбіскен, Шалдар бата беріскен, Құдіреті күшті құдайым, айнытпа деп жөн істен. Менің нағашым: Наурыз -мейірім айнасы. Әр адам Наурыз күні ерекше кешірімді болуы керек, -деп айтатын.
Мен сабақтан үйге қайтып келе жатқанмын.Бірде мен алыстан екі қолында екі ауыр сөмкесі бар әжейді көрдім.Мен жүгіріп барып:
-Әже,сізге ауыр шығар,әкеліңіз мен көмектесейін
-Ой,айналайын рахмет балам,неткен тәртіпті баласың,сенің алдыңда талай баланы көрдім бірі де көмегін ұсынбады.Ата-анаңның тәрбиесі мықты-ау.
-Иә,ата анам әрдайым,үлкенге құрмет,кішіге ізет білдір,үлкен кісілердің жолын кесе көлденең өтпе,керісінше,көмектес,-дейтін.
Когда я возвращался домой из школы увидел как одна бабушка идет с тяжелыми сумками.Я решил
-Бабушка,вам не тяжело,дайте я вам
-ой внучок,какой ты хорошенький,до тебя увидел много детей,никьо не воспитание какое хорошее.
-да мне всегда говорили родители,что надо уважать старших им,не пересекать им дороги,а наоборот всегда им.
Наурыз - қазақ жерінде сан ғасырлардан бері тойланып, ұрпақтан ұрпаққа мұра болып келе жатқан мейрам. Кеңес өкіметі кертартпа рәсімдер деп үзілді-кесілді тиым салғанымен де қазақ ұлты біртегіс қоныстанған ауылдарда, қыстақтарда, дәстүр-салтқа ден қойған жанұяларда бұл мереке аталып отырды. Мәселен, менің жастық шағым өткен қазіргі Оңтүстік Қазақстан обылысындағы Сайрам ауданы Жұлдыз колхозын айтуыма болады. Бұл күні ауыл Наурыз мейрамына ерекше дайындалатын. Аналарымыз бен жеңгелеріміз таң қылаң бере оянып, бауырсақ пісіріп, наурыз көже дайындайтын. Ауылдың үлкен-кіші азаматтары бас қосып, кетпен-күректерін алып, жол жиегіндегі арықтарды тазалайтын, ағаш отырғызатын. Ең бастысы, бұл күні бұрын ренжісіп жүрген жандар болса, бір-біріне өкпесін кешіріп, қол алысып, құшақтасып, мәмілеге келетін. Наурыз мерекесінің ерекшелігі де осында жатса керек. Сол тұста ел арасында былай жырланатын: Ұлыс күні кәрі -жас құшақтасып көріскен, Жаңа ағытқан қозыдай жамырасып өбіскен, Шалдар бата беріскен, Құдіреті күшті құдайым, айнытпа деп жөн істен. Менің нағашым: Наурыз -мейірім айнасы. Әр адам Наурыз күні ерекше кешірімді болуы керек, -деп айтатын.