«Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.
Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді».
(Ж.Ысмағұлов.)
Өнер-білім жолындағы ізденісін Абай өз бетімен үйрену арқылы дамытады,орысша кітаптарды көп оқиды.
80-жылдардың орта кезінен бастап,Абай ақындық жолға біржола бет бұрды.Бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.Бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы Көкпай атынан таратып жүрген Абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.Осы жылдардан бастап Абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.
Сәлем, Лешка! Міне, уәде еткендей, мен сізге хат жазып отырмын. Қалайсыз? Ауа-райы қандай? Оқумен не болады және жаңа мектепте не қызықты болады? Мен тоқсанды үштіксіз аяқтадым. Бұл үшін олар маған ит берді. Мен оның баласын шақырдым. Ол көңілді, маған тәпішкелер әкеледі. Мұнда бізде алғашқы қар бар. Кеше мен снеговикті мүсіндеу кезінде аздап суық ұстадым
Енді сенің орнына Ваня менімен бірге менің үстелімде отыр. Сіздің кеткеніңіз үшін қатты өкінемін. Сіздің әкеңізді біздің қалаға жұмысқа жібереді деп сенемін. Мен кездесуімізді күтемін. Маған міндетті түрде жазыңыз. Жауабын күтемін. Сіздің досыңыз Дима.
ЖОСПАР:
1. «Дүние де өзі,мал да өзі».
2. «Қалың елім,қазағым».
3. Татулық пен тұрақтылық.
4. «Өлең-сөздің патшасы».
5. Түйін.
«Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.
Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.
Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді».
(Ж.Ысмағұлов.)
Өнер-білім жолындағы ізденісін Абай өз бетімен үйрену арқылы дамытады,орысша кітаптарды көп оқиды.
80-жылдардың орта кезінен бастап,Абай ақындық жолға біржола бет бұрды.Бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.Бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы Көкпай атынан таратып жүрген Абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.Осы жылдардан бастап Абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.
Сәлем, Лешка! Міне, уәде еткендей, мен сізге хат жазып отырмын. Қалайсыз? Ауа-райы қандай? Оқумен не болады және жаңа мектепте не қызықты болады? Мен тоқсанды үштіксіз аяқтадым. Бұл үшін олар маған ит берді. Мен оның баласын шақырдым. Ол көңілді, маған тәпішкелер әкеледі. Мұнда бізде алғашқы қар бар. Кеше мен снеговикті мүсіндеу кезінде аздап суық ұстадым
Енді сенің орнына Ваня менімен бірге менің үстелімде отыр. Сіздің кеткеніңіз үшін қатты өкінемін. Сіздің әкеңізді біздің қалаға жұмысқа жібереді деп сенемін. Мен кездесуімізді күтемін. Маған міндетті түрде жазыңыз. Жауабын күтемін. Сіздің досыңыз Дима.