Қазақ ә. Е. Жүнүс соғысқа неше жаста барды

Сан ғасыр бостан болар күнін күткен,

Алаш ел биік бүгін білімді ұлтпен.

Талай шаһар бабалар салғаны анық,

Тарих боп көне жұртта сырын бүккен.

Таусылмас шежіресі, сірә, қатпар,

Өткеннен сыр іздесең мұраны ақтар,

Сыр бойында қорған боп жатқан жоқ па -

Ескі астана - Жанкент шаһар, Сығанақтар.

Қазақ өсті болмысы арға тұнған,

Кешеден бүгінгіге жалғатып ән.

Іздеген жан тарихтың табар ізін

Орынбор, Қызылорда мен Алматыдан.

Өткенін танып ел де сүйінген-ді,

Үйренді ұлт сол арқылы иілмеуді.

Талайға тәлім берген заман көші

Арқада Астана боп түйінделді.

Тәуелсіз боп іргесі қаланғасын,

Белгілі елге ешкім сын таға алмасы.

Бұл қаланың өзгеден жөні бөлек,

Өйткені ол - Еркіндік Елордасы.

Жүзеге асып Елбасы бастамасы,

Мойындады ұлтымды дос та, қасы.

Сарыарқаның төрінде - сәнді шаһар,

Ол - Қазақтың Елінің Астанасы!

Көлеңке басын ұзартып,
Алысты көзден жасырса;
Күнді уақыт қызартып,
Көкжиектен асырса;
Күңгірт көңілім сырласар
Сұрғылт тартқан бейуаққа,
Төмен қарап мұңдасар,
Ой жіберіп әр жаққа.
Өткен өмір – қу соқпақ,
Қыдырады талайды.
Кім алдады, кім тоқпақ
Салды, соны санайды,
Нені тапсаң, оны тап,
Жарамайды керекке.
Өңкей уды жиып ап,
Себеді сорлы жүрекке.
Адасқан күшік секілді
Ұлып жұртқа қайтқан ой
Өкінді, жолың бекінді,
Әуре болма, оны қой.
Ермен шықты, ит қылып,
Бидай шашқан егінге.
Жай жүргенді өрт қылып,
Тыныш өлсеңші тегінде.