Егіншілік – 1) ауыл шаруашылық дақылдарынан тұрақты, сапалы, мол өнім алу үшін жерді өңдеп баптау тәсілдерінің жүйесі. Ежелгі арийлердің (біздің заманымыздан бұрынғы 2 – 1 мыңжылдықтар), сақтардың (біздің заманымыздан бұрынғы 9 – 2 ғасырлар), үйсін, қаңлы мемлекеттері тұрғындарының, ғұндардың, түркілердің мал шаруашылығымен бірге өзен аңғарларында, тау бөктерлерінде суармалы егіншілік – диқаншылықпен де айналысқаны белгілі. 20 ғасырдың басында Қазақстандағы егіс көлемі күрт көбейіп, 4,1 миллион гектарға жетті.
"Батыр деп кімді айтамыз?" Батыр деп- ержүрек адамдарды атаймыз. Өз елі үшін отқа да, суға да түсетін батыл адамды айтуға болады. Батырлар ержүрек, батыл, мықты, мейірімді, күшті болады. Əр батырдың өзінің тұлпары болды. Егер мысалға алсақ; Қобыландының -Тайбурыл, Алпамыстың -Байшұбар деген аттары болды. Батыр деп- еліне жау шауып, күн туған кезде қолына найзасын алып, үстіне сауытын киіп, сəйгүлігіне мінуге дайын тұратын адамды айтса болады. Олардың өзінің қару- жарағы болды: найза,семсер, қылыш сияқты. Олардың сенімді достары жəне қалың қолы болды. Жау шапса барлығына дайын тұрған. Қазір де сол батырлардың көбісіне құрмет көрсетіп ескерткіштер салған. Тіпті олардың атына қойылған аудан-ауылдар, көшелер де бар.
Егіншілік – 1) ауыл шаруашылық дақылдарынан тұрақты, сапалы, мол өнім алу үшін жерді өңдеп баптау тәсілдерінің жүйесі. Ежелгі арийлердің (біздің заманымыздан бұрынғы 2 – 1 мыңжылдықтар), сақтардың (біздің заманымыздан бұрынғы 9 – 2 ғасырлар), үйсін, қаңлы мемлекеттері тұрғындарының, ғұндардың, түркілердің мал шаруашылығымен бірге өзен аңғарларында, тау бөктерлерінде суармалы егіншілік – диқаншылықпен де айналысқаны белгілі. 20 ғасырдың басында Қазақстандағы егіс көлемі күрт көбейіп, 4,1 миллион гектарға жетті.
Батыр деп- ержүрек адамдарды атаймыз. Өз елі үшін отқа да, суға да түсетін батыл адамды айтуға болады. Батырлар ержүрек, батыл, мықты, мейірімді, күшті болады. Əр батырдың өзінің тұлпары болды. Егер мысалға алсақ; Қобыландының -Тайбурыл, Алпамыстың -Байшұбар деген аттары болды. Батыр деп- еліне жау шауып, күн туған кезде қолына найзасын алып, үстіне сауытын киіп, сəйгүлігіне мінуге дайын тұратын адамды айтса болады. Олардың өзінің қару- жарағы болды: найза,семсер, қылыш сияқты. Олардың сенімді достары жəне қалың қолы болды. Жау шапса барлығына дайын тұрған. Қазір де сол батырлардың көбісіне құрмет көрсетіп ескерткіштер салған. Тіпті олардың атына қойылған аудан-ауылдар, көшелер де бар.