Қазақстан халқының бірлігі күні — Қазақстанда жыл сайын тойланатын мереке. Бұл мереке
1996 жылдан бастап тойланады. 1995 жылдың 18 қазанында Қазақстанның тұңғыш
президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың жарлығы бойынша 1 мамыр - Қазақстан
халқының бірлігі күні деп жарияланды. Жыл сайын бұл мерекеде Қазақстанда тұрып
жатқан 130-дан астам ұлт пен ұлыс өкілдері қазақ еліңде тату-тәтті, береке мен бірлікте,
бейбітшілік пен ынтымақта өмір сүріп жатқандығын тойлайды. Мерекеде халық ән айтып,
би билеп, салт-дәстүрге байланысты түрлі көріністер көрсетеді.
1.1. Мәтінге ат қой. перевидит​

Менің Отаным, туған жерім- Қазақстан. Менің отбасым,достарым да Қазақстанда туып өскен, ата-бабам ежелден осы жерде өмір сүрген.

Қазақстан- өте үлкен мемлекет. Елбасымыз Н.Ә .Назарбаев айтқандай, егемен Қазақстанды бүкіл әлем таныды. Туған Отанымыз күннен күнге дамып,өркендеп келеді. Қазақстан- достығы, бірлігі жарасқан, мықты ел. Егемен елімізді әрі көркейту үшін туған тілді, салт-дәстүрді білу керек. Қазақстанда бірлік, достық, байлық, тыныштық бар. Қазақстан қазіргі кезде бүкіл әлемге үлгі бола алады.

Біздің еліміздің жер асты да, үсті де байлыққа толы. Алты мыңға жуық кен орны бар еліміздің жер қойнауынан Менделеев кестесіндегі тоқсан тоғыз элемент табылып отыр, мұнай қоры бойынша бірінші ондыққа кірсек, уран кен орны бойынша екінші орында және алтын қоры бойынша алтыншы орындамыз. Сол алтын өндірісі өзім тұратын Бестөбе кентінде де өндіріледі.

Қазақстанда әлемге әйгілі тарихи ескерткіштер, табиғаты көркем қорықтар, демалыс орындары көптеп кездеседі.Еліміз өзінің егемендігін алып, әлем елдерімен терезі тең болды. Әсем де сұлу, жас астанамыз көркейіп, әлемдегі сұлу астаналардың қатарынан орын алды. Қазіргі таңда Қазақстан жас мемлекет бола тұра, көптеген елдерден әлдеқайда алда. Аз уақыт ішінде осындай жетістіктерге жетуіміз Елбасы еңбегінің арқасында деп ойлаймын. Біздің елімізде әр түрлі ұлт өкілдері тату-тәтті тұрады. Мысалға, мен өзім аралас мектепте оқимын. Біздің мектепте орыс, украин, неміс, татар т.б ұлт өкілдерінің балалары оқиды. Біз бір- бірімізбен жақсы қарым- қатынастамыз. Мен осындай тәуелсіз, егеменді елде туғаныма және тұратынымды мақтаныш етемін.

1465жылдары Керей мен Жәнібек Әбілхайыр хандығынан бөлініп шығып, Шу мен Талас өзендерінің арасындағы аймаққа орналасып, қазақтың туын көкке көтергені тарихтан аян. «Қазақ» деп ұран тастағанда рухы көтеріліп, намысы оянған барлық қазақ тайпалары түгел жиналып, Қазақ хандығының іргесін қалағанын баршамыз білеміз. Әлбетте, одан кейін тағдыр сан түрлі сынаққа салды бізді. Үш ғасыр тарихымызбен ар – ожданымыз табанға тапталды. Түрлі нәубетті бастан өткердік. Бірақ, мың өліп мың тірілген қазақ ақыры азаттығын алды.                                                                                                                                 2015 жылы Керей мен Жәнібек Шу мен Талас өзендерінің арасындағы аймаққа орналасып, қазақтың туын көкке көтергеніне 550 жыл толады. Бұл оқиға қазақ халқының тарихындағы  маңызды оқиға болды. Ол ұлан-байтақ өңірді мекендеген қазақ тайпаларының басын қосып шоғырландыруда, қазақтың этникалық аумағын біріктіруде, қазақтың байырғы заманнан басталған өз алдына жеке ел болып қалыптасуын біржолата аяқтауда аса маңызды және түбегейлі шешуші рөл атқарды.                                                                                                                                        1456 жылы Керей мен Жәнібек ханның Әбілқайыр хан үстемдігіне қарсы күрескен қазақ тайпаларын бастап Шығыс Дешті – қыпшақтан батыс Жетісу жеріне қоңыс аударуы қазақ хандығының құрылуына мұрындық болған маңызды тарихи оқиға болған еді. Бұл оқиғаның мән-жайы мынадай болатын: 1428 жылыАқ  Орданың ақырғы ханы Барақ ішкі феодалдық қырқыста қаза болған соң, Ақ Орда мемлекеті ыдырап, ұсақ феодалдық иеліктерге  бөлінгенде өкімет үшін өзара қырқыс үдей түсті. Бұрынғы Ақ Орданың орнынаӘбілхайыр құрған «көшпелі өзбектер» мемлекеті  пайда  болды. Осы мемлекеттің территориясыXV ғ. орта шенінде Сырдариядан Сібір хандығына дейінгі ұлан байтақ жерді алып жатты. Алайда бұл мемлекеттің ішіндегі өкімет үшін күрес бір сәтте толастаған жоқ.Әбілхайыр хан өзінің саяси  дұшпандарын-Жошы  әулетінен  шыққан султандарды қудалауын тоқтатпады. Өкімет үшін күрес барысында Дешті– Қыпшақтан өздерін қолдайтын жеткілікті  күш табаалмаған Ұрыс ханның шөберелері-Керей мен Жәнібек XV ғ. 50 жылдары орта шенінде қармағындағы ауылдарымен Шуө  зенінің бойынакөшіп кетуге  мәжбүр болды. Осы оқиғалар жөнінде Мұхаммед ХайдарДулати  өзінің “Тарихи-Рашиди” атты  шығармасында былай  деп жазады: «Ол кезде  Дешті-қыпшақ  Әбілхайыр хан биледі  және Жошы   әулетінен шыққан султандарға күн көрсетпеді. Нәтижесінде Керей  мен Жәнібек Моғолстанға көшіп барады. Есенбұға  хан оларды  құшақ жая  қарсы алып, Мағолстанның батыс  жағындағы Шу мен Қозыбас аймақтарын берді. 1465 - 66 жылдары.  Қозыбасыда Қазақ  хандығын құрды.