Қазақ тілі / Казахский язык , Выпишите словочитания] {Казахский Язык}
(ҚЗ) [Өтінемін, сөз тіркестерін жазып қойыңыз] {Қазақ тілі}
[ /ұпай]
Қазақтың ауыз әдебиетінде айтыстың бірнеше түрі бар (жоғарыда
сызбада берілді). Айтыс түрлерінің өзіндік ерекшеліктер бар.
Бәдік айтысы – айтыстың көне түрі. Адам «Табиғаттағы барлық
заттың Тәңірі бар» деп түсінген. Соларға құлшылық еткен.
өлі мен тірінің айтысы адамның қайғы-қасіретіне құрылған. Онда
жақын адамынан айырылған адамның ішкі сезімі суреттеледі. Бұл айтыс
Жануарлар мен адамның айтысында адамдардың тұрмысы-тіршілігі
туралы айтылады. Онда адамды ерінбей еңбек етуге шақырады.
Адам табиғаттың сырын білгісі келеді. Өмірде бар ұсақ нәрселерді
жұмбақ етеді. Жұмбақ айтысқа түсу үшін білімді болу керек. Сондықтан
жұмбақпен айтысушылар өте аз болған.
Жар-жар айтысы ұзату тойында айтылады. Қыздар мен жігіттер екі-
rе бөлініп айтысады. Жар-жар әуенмен айтылады. Ұзатылатын қызға
жақсы тілек айтылады. Жар-жар қазір де айтылады.
Қыз бен жігіт айтысы тойда айтылады. Әлеуметтік мәселелер айтыл-
майды. Ақын болу міндетті емес. Жұп болып ойын-тойда айтады. Айты-
ста әзіл, күлкі көп болады. Айтыс тапқырлыққа құрылады.
Ақындар айтысының тақырыбы алуан түрлі. Мұнда халықтың тұрмыс-
жағдайы, тарихы және т.б. әлеуметтік мәселелер айтылады. Ақындар
қоғамдағы жағымсыз нәрселерді сынайды. Осылай тыңдарманның
ықылас-ілтипатына бөленеді. Ақындар айтысы мазмұнымен ғана емес,
көркемдігімен де жоғары болуы керек. Қазір қолданып жүрген нақылдар
мен шешендік сөздер осы айтыста туған.
Көш жолдары – қыстаудан жазғы жайылымға немесе жаз жайлаудан қыстауға көшетін дәстүрлі көш бағыттары. Қазақстанның табиғи-климаттық жағдайына байланысты қалыптасып, халықтың үш мың жыл бойғы табиғатты пайдалануы мен тыныс-тіршіліктерін қамтамасыз етуінің негізгі формасы – көшпелі мал ш. болды. Бұл реттегі өндіруші шаруашылықтың басым кәсібі экстенсивті (сан жағынан көбею, жайылымды кеңейте түсу) көшпелі мал ш. болатын, ал оның басты ерекшелігі – мал азығы мен су көздерінің тапшылығы себепті, малды жыл он екі ай бойы жайып бағу еді. 15 – 17 ғ-ларда далалық аудандардағы қазақтарда шаруашылық саласы ретінде басым тұрғыда – тарихи қалыптасқан, қуаң дала мен жартылай шөлейт жерлердің табиғи-климаттық жағдайына сәйкес келетін көшпелі және жартылай көшпелі мал ш. сақталды. Малдың негізгі түлігі – қой, жылқы, түйе болды. Ірі қара мал аз мөлшерде, негізінен алғанда отырықшылықты жерлерде өсірілді. Көктеу, жайлау, күздеу, қыстау секілді маусымдық жайылымдарды алмастырып көшіп-қонып отырудың бұрыннан қалыптасқан жолдары мен жылдық айналымы орнықты.
құпия таңба деген болады.
Руналық жазу (көне сканд.run - көне, құпия) орыс. руническое письмо — 2—3 ғғ. бастап кейінгі орта ғасырларға шейін германдықтар қолданған әліпби. Латын жазуының таралуына байланысты қолданыстан шыққан. Руналық жазудың таңбалары сына тәрізді сүйірленіп, негізінен, металл, тас, ағашқа жазылған. Бұл әліпбидің құрамы, таңбалануы уақыт өткен сайын өзгеріп отырған. Ғылымда 150-дей жалпы германдық бұрынғы (үлкен) Руналық жазу (негізінен Ютландия, Скандинавия аралдарымен Еуропаның басқа аудандарында) және 3500-ден аса кейінгі (кіші) Руналық жазу белгілі. Руналық жазудың ерекше түрі 7—10 ғғ. Англияда болған. Бұрынғы Руналық жазу мен кейінгі Руналық жазу қызметі жағынан да, тілі жағынан да бір-бірінен ерекше. Бұрынғы Руналық жазу қару-жараққа, тасқа жазылған. Олардың тілі негізінен біркелкі және өте ескі, көне герман тілдерінің ешбіріне сәйкес келмейді. Сонымен бірге ол сиқырлау мақсатында да қолданылған сияқты. Ал кейінгі Руналық жазуда көне Скандинавия тілдерінің ескерткіштері (тастағы мемориалдық жазулар) жазылған. "Руналық жазу" термині басқа көне жазуларға қатысты да айтылады, мысалы, дат ғалымы В. Томсен оны көне түркі жазулары үшін қолданған.[1]