№ Біз кімге айналып бара жатырмыз? Иә Жоқ
1 Қытай ғалымы Лао-Цзы: «не жесең, соған тартасың» демеген +
2 АҚШ пен Англия гендік модификациядан өткен өнімдердің өз елдерінде сатылуына шек қоймау керек +
3 Қытайдың трансгенді өнімдерін ғана беріп отырып, екі жыл бойы бақылау жүргізген. +
4 Ауыл тұрғындары таза органикалық өнімдермен тамақтанған көршілес ауыл тұрғындарымен салыстырғанда, ас аллергиясына көп ұшырағыш болып кеткені анықталмағанға ұқсайды... +
Есть такое суеверие: если в семье не рождаются джигиты – наследники рода, то девочек нарекают такими именами как Ултуган (рожденная мальчиком) или Улболсын (пусть будет мальчиком).
Так же существуют другие приметы, например: соль у казахов не сыплется понапрасну. Рассыпанная соль - повод к переживанию: рассыпается достаток, намечается ссора.
У казаха-путника не принято спрашивать: «Куда направляешься?». Зато принято приветствовать его со словами «Удачи!» и желать счастливого пути.
Нельзя спать на закате: в это время сражаются царство Света и царство Тьмы! – говорят наши поверья.
Не принято подавать гостям еду в поврежденной, треснутой, ущербной посуде. Говорят, что к такой посуде обязательно прикладывается вечно голодный шайтан. Вместе с этим в казахском доме следят за тем, чтобы не гремела посуда: от такого шума благосостояние убегает прочь и счастье обходит дом стороной.
Бар мұндай жорамал: егер отбасында туыла жігіттер – ның түрі, онда қыз нарекают сияқты ұлы тұлғалардың есімдерімен Ұлтуған (туған бала) немесе Ұлболсын (болсын бала).
Сонымен қатар бар басқа да белгілері көрсетіледі, мысалы: тұз қазақтардың емес сыплется понапрасну. Рассыпанная тұз - себебі переживанию: рассыпается молшылық көзделеді жанжал.
Біздің қазақ-путника қабылдамаса, сұрау: "Куда направляешься?". Есесіне қабылданды "қош келдіңіздер" оны "деген сөздер" іске сәт!" және сәт сапар тілеу.
Болмайды ұйықтау закате: бұл сражаются патшалығы Жарық пен түнек әлемі! – дейді біздің нанымдар.
Қабылданбаған беруге қонақтарға тамақ бүлінген, треснутой, ущербной ыдыста. Бұл осындай ыдыста міндетті түрде қоса беріледі мәңгі аш шайтан. Сонымен қатар, қазақ үйде бақылап емес гремела ыдыс-аяқ: осындай шу әл-ауқатын сырымға қашып кетеді қайтарам және бақыт обходит үйге тарап.
Басқадан артың көруші, көкеміз Қайыпбек, қалай аман-есен жүрсің бе? Фашистерді шетінен
қырып жатырсыңдар ма? Сенің солай болуыңа бұл жақтан апам - Төржан, сонан соң біз
Сауыт екеуміз тілентеспіз. Көне, хатыңды алдық. Көке, хатты неге жиі жазбайсың? Апам тәуір
болып келе жатыр. Айтпаңшы, мен бүгін сағаның түбіндегі көтермені қайта соқтым. Ертең
тарының бірінші суын беріп боламын.
Сауыт та аман-сау жүр. Бетімен ойнап кетпейді. Апам екеуімізге шай қойып, көне істеп
береді. Күбіні де өзі пісіре беретін болды.
Көке, өздеріңнің жағдайларың қалай? Фашистерді біраз қырған шығарсыңдар. … Айтпақшы,
Саянның ағасы - Жанарбекті жау өлтіріп кетіпті ғой. Көке… Қалайша байқамай қалдыңдар, а?!
Көке Саянның өзі: «жақында соғысқа барамын», - деп жүр. Жібермесе - қашып кетемін,
әйтеуір, кетемін дейді. Ол бар ғой, көке… Ол барады. Сонан соң немістерге көресіні көрсетеді. Ол
бар ғой, ол жеңіп келеді.
Көне, біз сені әбден сағындың, Қалайда аман-есен келші! Көке, мен хат жазып отырғанда
мына Сауыттың сушашып жібергенін қарашы!
Нәне, ертеңнен бастап жұмысқа сенің кетпеніңді алып шығамын.
Қош бол, көке! Мен, Сауыт және адам.
(Т. Нұрмағамбетов «Он төрт жасар жігіт» повесінен)