БАК тыңды оқылым
3
МӘТІНМЕН ЖҰМЫС
ар,
үшін на алынады.
Атасы барысты сайысқа дайындайды
Бул жарыста жеңіске жету оңай емес, балам Сайыста күшті болу керек, бірақ епті болған
анда пайдалы. Осыны рытпа! - деп, атасы барысқа ақыл айтады. Барыс сайысқа қатысу
анымен, сайыс күні де келіп кетеді. Бүркіт, қабан, таутеке төреші болады.
Сайыс жарыста жеңген ананың атымен аталатын болады, – деп бүркіт жариялайды
касыр мен қоян, арқар мен борсық аю мен қабан, барыс пен келес күреседі. Қоян
астырды. ар кабанды, барсың арқарды, барыс келесті жеңеді
артылай сайыста ао мен қоян, барыс пен борсық күреседі. Аю қоянды, барыс борсықты
енеді де аю мен барыс шешуші сайысқа шығады.
Барыс армен күреседі. Ол атасының айтқан ақылын есіне түсіреді де ептілікпен езінен күшті
асты аяқтан шалып жеңеді.
Сайтіп, барыс ептілік пен төзімділік көрсетіп, жеңімпаз атанады. Содан бері қазақша
Арестен болатын сайыс барыстың атымен аталатын болды.
1. Бүркіт қандай жарыс өткізбекші
5. Жарысқа қай аңдар төреші болды?
болды?
6. Жартылай сайысқа қай аңдар шықты?
2 Жарысқа қандай аңдар қатысты?
7. Шешуші сайыста қай аң жеңді?
3 Барыс жарысқа қалай дайындалды?
8. Сайыс қай аңның атымен аталатын
4. Оған атасы қандай ақыл айтты?
болды?
Мәтінді оқы. Сұрақтарға жауап бер.
-а-ануарларға жар салыпты. Ао, жолбарыс, қасқыр, қоян, барыс, арқар мен борсын сайысна
атысуға дайындала бастайды.​

Біздің үйдің қасында орман өсті.Онда ағаш өте көп,ол өте қалың.Ағаштардың жанынан өткенде, мен көжекті көрдім
Ол кішкентай және әлсіз болды.Мен оны қолыма алып үйге апардым.Мектептен үйге оралғандаиол мені қарсы алатын.Мен оны пірәндікпен және нанмен тамақтандырдым.Бірақ ол көбінесе сәбіз бен жасыл шөп ұнататын.Бір күні атам көжекті туысымызға беріп қойды.Мен атама қатты өкпеледім.Бірнеше күн ішіп-жемедім.Тіпті онымен сөйлеспедім.
бірнеше күн өтті.диванда отырғанымда, аяғыма бір нәрсе жармасты. аяқ астыма қарасам, өзімнің көжегімді көрдім. мен оны көргеніме өте қатты қуандым. оны қолыма алып құшақтадым, ол да мені құшақтады.
мен оны қатты сағындым. көжегімді өте жақсы көремін.

Мы с Денисом дружим восемь лет. Познакомились когда еще ходили в детский сад. Вместе поступили в первый класс одной и той же школы. Ни у него, ни у меня нет братьев и сестер. Наверное, поэтому наша дружба такая крепкая.Правда, бывает, мы ссоримся, не всегда внимательны друг к другу, но обязательно к дням рождения тщательно выбираем друг другу подарки. Знаем каждую вещицу, какая есть у друга, знаем желания и мечты друг друга. Конечно, не всегда есть возможность такую мечту исполнить. Не могу же я подарить Денису парашют, а он мечтает о нем, собирается спускаться с пятого этажа. Не могу даже пока и кинокамеру подарить — это тоже его мечта. И вот думаю, думаю, особенно когда подходит январь, а у него день рождения 2-го.Решение мне подсказала моя кошка, родив двух замечательных котят. У Дениса кошки нет, но я не знаю, как отнесутся к подарку (котенку) его родители. Он-то играет с моими часто и с удовольствием, но ничего не говорит о том, хочет ли сам завести кошку.В день рождения я завязал на шею котенку огромный голубой бант — под цвет глаз, прижал его вместе с бантом покрепче к себе. И отправился в гости. Этот день я никогда не забуду: Денису принесли в подарок трех котят: кроме моего, белую пушистую кошечку с красным бантом и рыжего котика с темно-коричневыми глазками, очень тихого и испуганного. Растерялись все: и мы, и Денис, и его родители. От растерянности взрослые забыли подумать, хотят ли они вообще кошку в дом. У Дениса остался один — тихий Рыжик. Мы своих с бантами как будто носили в гости: они играли, бегали, смешили всех своими прыжками и кувырками, а Рыжик, забившись в уголок, смотрел на них с осуждением. Его и выбрали за примерное поведение и скромность.