Берілген екі тақырыптың бірін таңдап, өз ойыңызды дәлелдеп, аргументативті эссе жазыңыз.

"Мамандық таңдаудағы салғырттық адамның өз болашағына деген немқұрайлылықты көрсетеді. Себебі мамандық таңдау – тағдырыңды таңдау". Аталған пікірге сай эссе жазыңыз.

Ғарыш кеңістігіне а арқалаған әуе кемесі тұңғыш рет қазақ жерінен қанат қақты. «Байқоңыр – ғарыш қақпасы» тақырыбында ойыңызды жүйелеп, эссе жазыңыз.

Дескриптор:

Тақырыпты ашады - ;

Өз ойын мысалмен дәлелдейді - ;

Орфографиялық және пунктуациялық сауатты жазады -

Сәлем,досым!
Қалың қалай?Сендер жақта ауа-райы жақсы ма?Менде бәрі жақсы.Әне-міне дегенше аппақ қыста келді.Қыспен Жаңа жылда жақындады.Отбасымызбен жаңа жыл мерекесіне дайындалудамыз.Үйге шырша құрып,неше түрлі ойыншықтармен безендіріп жатырмыз.Мен және отбасым Жаңа жылды асыға күтудеміз.Өзім туралы айта беріппін ғой.Сенің жағдайың қалай?Отбасың,жақын-туысқандарың қалай?Жауап ретінде маған тағы да хат жолда.Мен сенің хатыңды асыға күтемін.Саубол!
                                                         Сәлеммен, Жан досың
Привет,друг!Как дело?Вас там погода хорошая?У меня все хорошо.Совсем скоро а зимой белоснежные.Приближается Новый год праздник проводы зимы.Всей семьей готовимся к празднику новый год.Строим дом, елка,мы украсили различными игрушками.Я и моя семья с нетерпением ждем Нового года.Ведь я сказать о себе.Как ты живешь?Семья,близкие-?В ответ мне письмо еще в пути.И с нетерпением жду твой письмо.Пока!Твой , друг

Сен, әлдилеп менің жанымды жабырқап ұғатын Сен, арманым сұлулық дархан таза әр бұлақтан Сен, жалғанның жырларын жаттатқан, жалықпай айтқан Сен, ботақаным деген, сол өмірді ұнатқан, анам. Өмірімнің гүлі дедің Сағынып мені жүрегің Жолыма қарап жүрсің-ау Ұғынам, сезінем, білемін. Ағайын, туыс-бауырға Сәлем айт туған ауылға Өзім де барып қайтармын Көргенше аман бол жан анам. Сен, ақ қанат арманның жібектей жібін байлаған Сен, есен сау жүрсің бе, гүл боп құлпырған айналаң Сен, үйреттің міне бір махаббат өмірдің бәрін Сен, ботақаным дегізіп, күмәнсіз ойнатқан, анам. ОСЫНЫ АНАМА АРНАЙМЫН “Ана” – әрбір адамның жарық дүниедегі ең жақыны, жанашыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы. Ана – жүрек, жүректі құдіретте. Ана – тірек, тіректі құрметте, Ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет. Ана – күнің, күніңе табынып өт. – деп жырлағым келеді. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады. Баласы үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі. Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Кейбір балалар арасында, өз ата-анасын жөндеп сыйламайтын, еңбегінің қадірін білмейтін, айтқан тілін алмайтын балалар да кездесіп қалады. Мұндай бала өсе келе ата-ананың борышын өтемек түгілі, екі жүзді сұрхия адам болып шықпасына кім кепіл. Ылайым балалардың тәрбиесі адам қызығарлықтай болып өсе берсін дегім келеді. Ұрпаққа бақыт сыйлаған Тілейтұғын сырттай жүріп бақ саған, Тіршіліктің тынысы мен ажары деп өз ойымды білдіргім келеді. Өмірдегі тірегім Анам менің – аялаған ақ гүлім Анам менің – бақытым мен шаттығым “Анашым” – деп балаң жырын арнаған Неге ғана естімеген тәтті үнін Анам менің – өмірдегі тірегім Анам менің – кеудемдегі жүрегім Егер менің қасымда сен болмасаң Бұл өмірде қалай ғана жүремін Өмірдің иесі сен, ғазиз Ана, Келтірген дүниеге нелер дана. Анасыз батыр да жоқ, ақын да жоқ, Өмірдің алтын кілті сонда ғана, - дегендей көктем табиғатымен жымдасқан жылылық, шексіз мейірімділік, дүниеге жаңа келген тіршілік иесіне нұрын шашып, келешекке ақ жол, адал ниет нұсқап өмір себуші асқақ құдірет иесі, адам сәулетшісі – ол Ана. Адамзат қуат алар ақ сүтіңнен, Мәпелеп, әлдилеген пейілің кең. Аналық махаббатың кәусар бұлақ, Сөнбейтін ақ жүрегің мәңгі шырақ. Адам “адам” болғысы келсе, алдымен ананы қастерлей білуі керек. Өмірде ана алақанының қызуы мен әке-шеше мейірімін тоя жеген тамақ та, шипасы күшті дәрі де алмастыра алмайды. Осыдан жарты ғасыр бұрын ғалымдар жүргізген бір қарапайым тәжірибе осыған дәләл болса керек. Ғалымдар адам аналарынан айрылған маймыл балалар үшін екі қуыршақ маймыл ана жасап, бірінің омырауынан сүт шығатын, денесі қатты да суық етіп, екіншісінің омырауынан сүт шықпайтын, бірақ денесін жылы да жұмсақ етіп, жасаған екен. Маймыл балалары сүті бар денесі қатты қуыршақты емес, сүті жоқ болса да денесі жұмсақ қуыршақты ана ретінде қабылдап, соның бауырына тығылған. Міне, сонда кімге болса да бәрінен бұрын керегі мейірім, ана құшағы ғана. Мұхаммед пайғамбарымыздың хадистерінде де ең алдымен ананы құрметтеу парыз екені айтылады. “Әуелі анаңа, тағы да анаңа, содан соң әкеңе жақсылық жаса” делінген онда. “Егер атаң мен анаң бір мезгілде үн қатып қалса, әуелі анаңа жауап бер” деген ұлағатты сөз бар. Пайғамбарымыздың тағы бір хадисінде “Анаңды Меккеге үш рет арқалап барсаң да, парызыңды өтей алмайсың”; “Кімде-кім ата-анасының ризалығын алған болса, бала соның өмірін ұзартады” делінген. Ана – үйдің берекесі, қыз баланың өнегесі, шаруаның несібесі. Ананың көзінен нұр төгіліп, жан-жағына шуағын төгеді. Осы шуақпен жылынып, асыл ананың құшағында мейір алып жүрген біз – алтын ананы мәңгі қастерлеп, еңбегін бағалап өтейікші! Ананы аспандағы ай мен күнге, жарық жұлдызға, баға жетпес асыл заттарға теңеу дәстүрі де өз тілімізде берік қалыптасқан. Олай болса сөз – сөздің ең төресі: анаңды қалай сыйласаң, өз балаңның анасын да солай сыйла, ьарлық әйел затына, тіпті жас нәресте қызына да құрмет көрсет, оларға қолдан келгенше қамқорлық жаса. Ана! Жалғыз ғана сөз. Әйткенімен жарық жал-ғанда кез келген а осы сөзден артық, осы сөзден ыстық сөз жоқ шығар. Осы орайда орыстың ұлы жазушысы М.Горькийдің «…Дүниеде не жақсылық болса, соның бәрі ананың ақ сүті мен күннің нұрынан жаралған» деген сөзіне еріксіз иланасың. Тіпті, көк аспан да ана жәйлі терең ойға батып, үнсіз мөлдіреп тұрғандай сезіледі.