Қазақстандағы алғашқы «Алтын адам» 1970 жылы, Алматыдан 50 шақырым жерде, Ыстыққа дейін 6 метр 60 метр биіктікке жеткен Есік маңы қазбасының нәтижесінде табылды. Аралаған бұл жердегі скелеттік сүйектердің күйіне сәйкес, археологтар 18 жасында жерленген көне адамның шамамен жасын анықтады.
Қабірде киімге, аяқ киімге және бас киімге, сондай-ақ алтын сақиналар, мүсінше, қола және алтын қару-жарақ пен түрлі кемелерге тігілетін алтын жалатылған төрт мыңнан астам зергерлік бұйымдар табылды. Дегенмен, жауынгер ер адам немесе әйел болған ба, отандық ғалымдар әлі де таласады.
№2 «Алтын адам»
1999 жылдың қазан айында қазақтың «алтын адамы» жалғыз қалды: Атырау даласында Аралтуба қорғанының қазбалары нәтижесінде ғалымдар сарматтық көшбасшы мен оның әйелі қалдықтарын анықтады.
Бұл көшбасшы болғанына күмән келтірмей, археологтар пайда болмады. Көптеген ғасырлар бұрын өмір сүрген жауынгердің барлық киімдері әртүрлі конфигурациялардағы алтын пластиналармен және металдан жасалған плиталармен тығыз байланысты болды, олар Қазақстандағы екінші Алтын адамның ашылуын дереу жариялады. Жауынгердің жанындағы ашылған қарақұйрықтың қылышы дәл сол кездегі біздің дәуіріміздің 1-ші ғасырында ойластырылғаннан гөрі, солтүстік-шығыс Каспийдің сарматиялықтары арасында дамастық болат пайда болды.
№3 «Алтын адам»
Қазақстандық археологтардың сезімтал ашылуы 2003 жылы - патша патшалығының (Чиликтің) ең ірі қорғанының түбінде, онда ондаған алтын бұйымдар табылған. Археологтар үшінші «алтын адам» табылған деп мәлімдеді.
Бірақ егер Ыстықкөлдегі «Алтын адам» тізбекті пошта киген болса, яғни ол жауынгер болған болса, патшаның алқабындағы «Алтын адам» дәл патша еді. Ондағы барлық әшекейлер алтын құюдан жасалған. Олардың барлығы жоғары сапалы. Бұл басқа да көптеген мазарларда, алтын сияқты, сондай-ақ көгілдір көгалдарға салынған алтын фольгамен жабылған ағаш емес.
Экспедицияны тарих ғылымдарының докторы, профессор, Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ археология және этнография кафедрасының меңгерушісі Абдеш Төлеуенов басқарды.
Ту – мемлекеттің егемендік пен біртұтастықты білдіретін басты рәміздерінің бірі. Ту ежелден елдің халқын біріктіру және оны белгілі бір мемлекеттік құрылымға сәйкестендіру міндетін атқарып келеді.
Тәуелсіз Қазақстанның Мемлекеттік туы ресми түрде 1992 жылы қабылданды. Оның авторы – белгілі суретші Шәкен Ниязбеков.
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік туы – ортасында шұғылалы күн, оның астында қалықтап ұшқан қыран бейнеленген тік бұрышты көгілдір түсті мата. Тудың сабының тұсында тік жолақ түрінде ұлттық өрнек нақышталған. Күн, оның шұғыласы, қыран және ұлттық өрнек бейнесі алтын түстес. Тудың ені мен ұзындығының арақатынасы – 1:2
Геральдика дәстүрінде әрбір түс белгілі бір ұғымды танытады. Мәселен, аспандай көк түс адам бойындағы адалдық, тазалық, сенімділік, мінсіздік сияқты қасиеттерді білдіреді. Сонымен қатар, көк түс түркі мәдениетінде терең символдық мәнге ие. Ежелгі түркілер аспанды тәңір-атаға балаған, ал олардың көк туы арғы ата-бабаларға деген адалдықты бейнеледі. Қазақстанның Мемлекеттік туында ол ашық аспанды, бейбітшілікті, игілікті білдірсе, түстің біркелкілігі еліміздің тұтастығын меңзейді.
Геральдика қағидаттарына сәйкес, күн байлық пен молшылықты, өмірді және күш-қуатты бейнелейді. Сондықтан еліміздің туындағы күн шапағы дәулеттілік пен бақуаттылықтың символы – алтын масақ пішінінде берілген. Қазақстанның мемлекеттік атрибутикасында күннің бейнеленуі еліміздің жалпыадамзаттық құндылықтарды қастерлейтінін дәлелдейді және жас мемлекеттің жасампаздық күш-қуатын, серіктестік пен ынтымақтастық үшін әлемнің барлық еліне ашық екенін айғақтайды..
Қыран (бүркіт) бейнесі – көптеген халықтардың елтаңбалары мен туларында ерте кезден бері қолданылып келе жатқан басты геральдикалық атрибуттардың бірі. Бұл бейне әдетте биліктің, қырағылық пен мәрттіктің символы ретінде қабылданады. Күн астында қалықтаған бүркіт мемлекеттің қуат-күшін, оның егемендігі мен тәуелсіздігін, биік мақсаттар мен жарқын болашаққа деген ұмтылысын танытады. Бүркіт бейнесі еуразиялық көшпенділердің дүниетанымында айрықша орын алады және олардың түсінігінде бостандық пен адалдық, өрлік пен ерлік, қуат пен ниет тазалығы тәрізді ұғымдармен ұштасып жатады. Алтын бүркіт кескіні жас егемен мемлекеттің әлемдік өркениет биігіне деген ұмылысын көрсетеді.
Мемлекеттік тудың сабының тұсына тігінен ұзына бойына кескінделген ұлттық өрнектер – оның маңызды элементі. Қазақ ою-өрнектері – дүниені көркемдік тұрғыдан қабылдаудың халықтың эстетикалық талғамына сай келетін ерекше бір түрі. Түрлі формалар мен желілер үйлесімін танытатын өрнектер халықтың ішкі әлемін ашып көрсететін мәнерлі көркемдік құрал болып саналады. Тудың сабын жағалай салынған ұлттық өрнектер Қазақстан халқының мәдениеті мен дәстүрін символдық тұрғыда бейнелейді.
Қазақстандағы алғашқы «Алтын адам» 1970 жылы, Алматыдан 50 шақырым жерде, Ыстыққа дейін 6 метр 60 метр биіктікке жеткен Есік маңы қазбасының нәтижесінде табылды. Аралаған бұл жердегі скелеттік сүйектердің күйіне сәйкес, археологтар 18 жасында жерленген көне адамның шамамен жасын анықтады.
Қабірде киімге, аяқ киімге және бас киімге, сондай-ақ алтын сақиналар, мүсінше, қола және алтын қару-жарақ пен түрлі кемелерге тігілетін алтын жалатылған төрт мыңнан астам зергерлік бұйымдар табылды. Дегенмен, жауынгер ер адам немесе әйел болған ба, отандық ғалымдар әлі де таласады.
№2 «Алтын адам»
1999 жылдың қазан айында қазақтың «алтын адамы» жалғыз қалды: Атырау даласында Аралтуба қорғанының қазбалары нәтижесінде ғалымдар сарматтық көшбасшы мен оның әйелі қалдықтарын анықтады.
Бұл көшбасшы болғанына күмән келтірмей, археологтар пайда болмады. Көптеген ғасырлар бұрын өмір сүрген жауынгердің барлық киімдері әртүрлі конфигурациялардағы алтын пластиналармен және металдан жасалған плиталармен тығыз байланысты болды, олар Қазақстандағы екінші Алтын адамның ашылуын дереу жариялады. Жауынгердің жанындағы ашылған қарақұйрықтың қылышы дәл сол кездегі біздің дәуіріміздің 1-ші ғасырында ойластырылғаннан гөрі, солтүстік-шығыс Каспийдің сарматиялықтары арасында дамастық болат пайда болды.
№3 «Алтын адам»
Қазақстандық археологтардың сезімтал ашылуы 2003 жылы - патша патшалығының (Чиликтің) ең ірі қорғанының түбінде, онда ондаған алтын бұйымдар табылған. Археологтар үшінші «алтын адам» табылған деп мәлімдеді.
Бірақ егер Ыстықкөлдегі «Алтын адам» тізбекті пошта киген болса, яғни ол жауынгер болған болса, патшаның алқабындағы «Алтын адам» дәл патша еді. Ондағы барлық әшекейлер алтын құюдан жасалған. Олардың барлығы жоғары сапалы. Бұл басқа да көптеген мазарларда, алтын сияқты, сондай-ақ көгілдір көгалдарға салынған алтын фольгамен жабылған ағаш емес.
Экспедицияны тарих ғылымдарының докторы, профессор, Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ археология және этнография кафедрасының меңгерушісі Абдеш Төлеуенов басқарды.
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік Туы.
Ту – мемлекеттің егемендік пен біртұтастықты білдіретін басты рәміздерінің бірі. Ту ежелден елдің халқын біріктіру және оны белгілі бір мемлекеттік құрылымға сәйкестендіру міндетін атқарып келеді.
Тәуелсіз Қазақстанның Мемлекеттік туы ресми түрде 1992 жылы қабылданды. Оның авторы – белгілі суретші Шәкен Ниязбеков.
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік туы – ортасында шұғылалы күн, оның астында қалықтап ұшқан қыран бейнеленген тік бұрышты көгілдір түсті мата. Тудың сабының тұсында тік жолақ түрінде ұлттық өрнек нақышталған. Күн, оның шұғыласы, қыран және ұлттық өрнек бейнесі алтын түстес. Тудың ені мен ұзындығының арақатынасы – 1:2
Геральдика дәстүрінде әрбір түс белгілі бір ұғымды танытады. Мәселен, аспандай көк түс адам бойындағы адалдық, тазалық, сенімділік, мінсіздік сияқты қасиеттерді білдіреді. Сонымен қатар, көк түс түркі мәдениетінде терең символдық мәнге ие. Ежелгі түркілер аспанды тәңір-атаға балаған, ал олардың көк туы арғы ата-бабаларға деген адалдықты бейнеледі. Қазақстанның Мемлекеттік туында ол ашық аспанды, бейбітшілікті, игілікті білдірсе, түстің біркелкілігі еліміздің тұтастығын меңзейді.
Геральдика қағидаттарына сәйкес, күн байлық пен молшылықты, өмірді және күш-қуатты бейнелейді. Сондықтан еліміздің туындағы күн шапағы дәулеттілік пен бақуаттылықтың символы – алтын масақ пішінінде берілген. Қазақстанның мемлекеттік атрибутикасында күннің бейнеленуі еліміздің жалпыадамзаттық құндылықтарды қастерлейтінін дәлелдейді және жас мемлекеттің жасампаздық күш-қуатын, серіктестік пен ынтымақтастық үшін әлемнің барлық еліне ашық екенін айғақтайды..
Қыран (бүркіт) бейнесі – көптеген халықтардың елтаңбалары мен туларында ерте кезден бері қолданылып келе жатқан басты геральдикалық атрибуттардың бірі. Бұл бейне әдетте биліктің, қырағылық пен мәрттіктің символы ретінде қабылданады. Күн астында қалықтаған бүркіт мемлекеттің қуат-күшін, оның егемендігі мен тәуелсіздігін, биік мақсаттар мен жарқын болашаққа деген ұмтылысын танытады. Бүркіт бейнесі еуразиялық көшпенділердің дүниетанымында айрықша орын алады және олардың түсінігінде бостандық пен адалдық, өрлік пен ерлік, қуат пен ниет тазалығы тәрізді ұғымдармен ұштасып жатады. Алтын бүркіт кескіні жас егемен мемлекеттің әлемдік өркениет биігіне деген ұмылысын көрсетеді.
Мемлекеттік тудың сабының тұсына тігінен ұзына бойына кескінделген ұлттық өрнектер – оның маңызды элементі. Қазақ ою-өрнектері – дүниені көркемдік тұрғыдан қабылдаудың халықтың эстетикалық талғамына сай келетін ерекше бір түрі. Түрлі формалар мен желілер үйлесімін танытатын өрнектер халықтың ішкі әлемін ашып көрсететін мәнерлі көркемдік құрал болып саналады. Тудың сабын жағалай салынған ұлттық өрнектер Қазақстан халқының мәдениеті мен дәстүрін символдық тұрғыда бейнелейді.