Тхэквондо (кор. 태권도, 跆拳道 – /тхэгвондо/) — шығыс күрестеріне жататын ұрыстық спорттың бір түрі. корей халқының ұлттық спорты ретінде мәлім.
2000 жылдан бастап олимпиядалық спорт түрі болып саналанады. Тхэквондо бір жағынан ежелгі спорттың түрі, екінші жағынан заманауи күрес жүйесі болып табылады. Тхэквондо ежелгі корей қағидаларына, ежелгі күрес түрлеріне сүйінеді. Бірақ қазіргі таңда таралған тхэквондоның қалпы 20-ыншы ғасыр шамасында пайда болған.
Таеквондода спортшының аяғы мен қолы қатар жұмыс істейді, мақсаты жарыс ережесіне сай келетін әдістерді пайдалана отырып жеңіске жету. Таеквондошы әрқашан өз-өзіне сенімді, салқынқанды, сабырлы не нәрсе жасаса да ойланып барып орындайтын адам.
Тхэквондо́ (кор. 태권도?, 跆拳道?, также «таэквондо», калька с английского Taekwon-do) — корейское боевое искусство. Характерная особенность тхэквондо — активное использование ног в бою, причем как для ударов, так и для блоков[1]. Слово «тхэквондо» складывается из трёх слов: «тхэ» — топтать, «квон» — кулак (рука), «-до» — искусство, путь тхэквондо, путь к совершенствованию (путь руки и ноги). По определению Чхве Хон Хи, «тхэквондо означает систему духовной тренировки и технику самообороны без оружия, наряду со здоровьем, а также квалифицированным исполнением ударов, блоков и прыжков, выполняющихся голыми руками и ногами для поражения одного или нескольких соперников».
2000 жылдан бастап олимпиядалық спорт түрі болып саналанады. Тхэквондо бір жағынан ежелгі спорттың түрі, екінші жағынан заманауи күрес жүйесі болып табылады. Тхэквондо ежелгі корей қағидаларына, ежелгі күрес түрлеріне сүйінеді. Бірақ қазіргі таңда таралған тхэквондоның қалпы 20-ыншы ғасыр шамасында пайда болған.
Таеквондода спортшының аяғы мен қолы қатар жұмыс істейді, мақсаты жарыс ережесіне сай келетін әдістерді пайдалана отырып жеңіске жету. Таеквондошы әрқашан өз-өзіне сенімді, салқынқанды, сабырлы не нәрсе жасаса да ойланып барып орындайтын адам.
Тхэквондо́ (кор. 태권도?, 跆拳道?, также «таэквондо», калька с английского Taekwon-do) — корейское боевое искусство. Характерная особенность тхэквондо — активное использование ног в бою, причем как для ударов, так и для блоков[1]. Слово «тхэквондо» складывается из трёх слов: «тхэ» — топтать, «квон» — кулак (рука), «-до» — искусство, путь тхэквондо, путь к совершенствованию (путь руки и ноги). По определению Чхве Хон Хи, «тхэквондо означает систему духовной тренировки и технику самообороны без оружия, наряду со здоровьем, а также квалифицированным исполнением ударов, блоков и прыжков, выполняющихся голыми руками и ногами для поражения одного или нескольких соперников».