((витамин на казахском-дәрумен))Дәрумен — адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латынша vіta – тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымға дәрумен терминін енгізді. Дәрумен немесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделі емес және әртүрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойынша органикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрінде тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.
Тағамдар құрамында (немесе қоршаған ортада)дәрумендер саны айтарлықтай көп емес болғандытан, олар микронутриент болып табылады. Дәрумендер қатарына әдетте микроэлементтер мен алмастырылмайтын амин қышқылдары жатқызылмайды.
Дәрумендерді зерттейтін ілім витаминология деп аталады.
Дәрумендердің көбісі коферменттер болып табылады. Дәрумендердің көпшілігі ферменттердің негізгі құрамдас бөлігі болып табылады. Ағзада үздіксіз жүріп жататын химиялық реакциялар, мысалы, ішкен тағамның, мал азығының ыдырап, қорытылуы, ферменттердің қызметіне байланысты. Тағамның құрамында дәрумен жеткіліксіз болса, адам әр түрлі ауруға шалдығады. Ал дәруменді (әсіресе, А және D дәрумендерін) шамадан тыс көп қабылдау ағзаның улануына (гипервитаминоз) соқтырады. Ол көбінесе, жас балаларда жиі кездеседі. Қазір барлық дәрумендерді суда еритін дәрумен, майда еритін дәрумен және дәрумен тектес заттар деп бөледі.
Дәруменнің мал үшін де маңызы зор. Мал азығында дәрумен жеткіліксіз болса, малдың өнімі төмендейді, олар жүдеп, әр түрлі ауруларға шалдығады. Мал азығында А, Д, Е, К дәрумендері жеткілікті мөлшерде болуы қажет. Мысалы, А дәрумені жетіспеген жағдайда сиыр не бие көз ауруына шалдығады, сүті кемиді, сондай-ақ олар қысыр қалуы, іш тастауы мүмкін. Малға қажетті дәрумен балауса шөпте, жоңышқада, сүрленген шөптерде, тағыда басқа болады. Қыста адәруменозға шалдыққан, тағыда басқа түрлі жағдайлармен жүдеген малға дәрумен концентраттарын, сәбіз,балық,майы, тағыда басқа дәрумені мол азық беру керек. Мал азығындағы дәрумен мөлшерін көбейту үшін арнайы дәрумен препараттары мен құрғақ ашытқылар шығарылады.
Мүмкін менің өмірімде әрбір адам «дегеніміз не бақыт?», Қызық. Мен өз жолында әрқайсымыз түсінеді деп ойлаймын. Мысалы, кейбір бақыт - жаңа компьютерлік ойын, бірақ біреудің отбасы немесе қуаныш әкеледі жұмысқа - бұл біреу үшін, математика бес ғой. Бақыт қозғады мүмкін емес, оның дәмі немесе иісі сезінеді емес, бірақ ол байқамайды қиын емес болады. Бақыт - бұл аз пушистый дос берді баланың қуанышы ғой - Котенок, жас жұбайлардың алдында осы жылтырлығы, ол анам мен оның толып бақыт естіп ғана лақ туды алақайлап болып табылады. Кейбір адамдар, олар бақытты емес екенін мәлімдейді. Ал менің ойымша, олар дұрыс болып табылады және ол бар екенін де байқамайды деп ойлаймын. Міне, мысалы, көктем келіп, жасыл жапырақтары гүлдеді - сәттілік бөлігі емес пе? Немесе көкжиекте дауыл кейін, біз Радуга қараңыз - ол сондай-ақ бақыт. Ал біз өмір сүріп, біз мектепке немесе жұмысқа күн сайын барып, болашаққа жоспар тіпті факт, сондай-ақ, бақыт. Біреулер ақшаға бақыт дейді. Ал біреу оларға жауап береді: «жоқ, ақша, бірақ олардың саны». Бүгінгі әлемде бұл осы рас екенін меніңше.Әр адам, олар бақыт әкеледі деп сеніммен сонша ақша табу қалайды.Аңғалдық. сатылған емес және сатып емес, заттар бар. Бұл махаббат, достық, ана, отбасы, денсаулық сақтау қуаныш. бақыт көп жатыр арналған Бұл орналасқан, бірақ олар қасарысып деп ақша есептейміз - нағыз бақыт. Өз басым, мен үшін бақыт - бүкіл отбасы, менің барлық достары мен туыстары, сондай-тірі және кезде болып табылады. бүкіл отбасы кешке және демалыс күндері түскі асқа бара кезде саябағында жүре немесе біз әжесіне ауылға өтіңіз. Мен өте бақытты сезінуге және күн сайын пайдаланады. Әрине, көңілдері бар, бір нәрсе алу емес, бірақ мен әлі өмірге деген оптимистік көзқарасы жүрмін. Жалпы, мәселе «бақыт дегеніміз не?», - Керісінше философиялық. Ежелгі заманнан бері данагөй оны үйренуге тырысты. ол жауап іздейді, сондықтан және қалай көп, адамзат болады. Мен сол жерде жауап деп ойлаймын. Бұл жауап беру қажет емес бірнеше мәселелердің бірі болып табылады. сұраққа т.б., «? өмірдің мәні неде» Немесе «өз тағдырын ер шебері», сондай-ақ иә, біреу - бұл туралы не ойлайсыз данагөй, ғалымдар болсын. Мен, әрине, бақыт, бұл мүмкін емес болуы тиіс емес екенін білеміз.
((витамин на казахском-дәрумен))Дәрумен — адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латынша vіta – тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымға дәрумен терминін енгізді. Дәрумен немесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделі емес және әртүрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойынша органикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрінде тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.
Тағамдар құрамында (немесе қоршаған ортада)дәрумендер саны айтарлықтай көп емес болғандытан, олар микронутриент болып табылады. Дәрумендер қатарына әдетте микроэлементтер мен алмастырылмайтын амин қышқылдары жатқызылмайды.
Дәрумендерді зерттейтін ілім витаминология деп аталады.
Дәрумендердің көбісі коферменттер болып табылады. Дәрумендердің көпшілігі ферменттердің негізгі құрамдас бөлігі болып табылады. Ағзада үздіксіз жүріп жататын химиялық реакциялар, мысалы, ішкен тағамның, мал азығының ыдырап, қорытылуы, ферменттердің қызметіне байланысты. Тағамның құрамында дәрумен жеткіліксіз болса, адам әр түрлі ауруға шалдығады. Ал дәруменді (әсіресе, А және D дәрумендерін) шамадан тыс көп қабылдау ағзаның улануына (гипервитаминоз) соқтырады. Ол көбінесе, жас балаларда жиі кездеседі. Қазір барлық дәрумендерді суда еритін дәрумен, майда еритін дәрумен және дәрумен тектес заттар деп бөледі.
Дәруменнің мал үшін де маңызы зор. Мал азығында дәрумен жеткіліксіз болса, малдың өнімі төмендейді, олар жүдеп, әр түрлі ауруларға шалдығады. Мал азығында А, Д, Е, К дәрумендері жеткілікті мөлшерде болуы қажет. Мысалы, А дәрумені жетіспеген жағдайда сиыр не бие көз ауруына шалдығады, сүті кемиді, сондай-ақ олар қысыр қалуы, іш тастауы мүмкін. Малға қажетті дәрумен балауса шөпте, жоңышқада, сүрленген шөптерде, тағыда басқа болады. Қыста адәруменозға шалдыққан, тағыда басқа түрлі жағдайлармен жүдеген малға дәрумен концентраттарын, сәбіз,балық,майы, тағыда басқа дәрумені мол азық беру керек. Мал азығындағы дәрумен мөлшерін көбейту үшін арнайы дәрумен препараттары мен құрғақ ашытқылар шығарылады.