Ана - тіршіліктің гүлі, отбасының берекесі, бүкіл адамзаттың тәрбиешісі. «Ат биеден, алып анадан туады» дейді халқымыз. Дүниеде анасыз адам жоқ. Қаламы жүйрік жазушы да, данышпан ғалым да, ел бастаған көсем де, сөз бастаған шешен де ана көкірегінен нәр алып өскен. Ана - барлық өмірдің бастауы. Ол өз сәбиін мәпелеп өсіреді, жақсы болуын қалайды. Адам бойындағы барлық асыл қасиеттер күннің нұрынан, ананың ақ сүтінен дариды. Ана - ұлы адам, қасиетті жан. Тіпті айта берсең сөз жетпейді. Ана бір қолымен бесікті тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді деген. Расымен, анасыз өмірді, әлемді елестету мүмкін емес. Әрбір жұмыр басты пенде бұл өмірге келгені үшін анасына қарыздар. Құдайдан кейінгі құдірет иесі - Ана. Сондықтан мына жарық дүниеге әкелген ана алдында бәріміз басымызды иеміз.
Бас-басыда бізден табиғатпен адами жақсылық заложена. Біз туғызыппын, чтобы ойлау ақылды және қолда- өмірдің ежелгі тәртібін. Адамның рөлі табиғатта пайда біздің сезіміміздің және әкелу ұсталықтан деген тәуелді болады. К өкінішке, бүгін адамзат бас жік жиһаздың және жамандықтың тұрады. Өзінің екпінді озықтығымен біз қоршаған ортаға зор зиянды безеймыз. Біртіндеп многие көріністер айуанның және өсімдіктің әлемдердің вымирают. Сулы және әуе аялар ластанады. Мәжуси жас халықтың атам заманғы жөн-жоралғылары күйрейді. Жиһаз және жамандық ылғи қатар. Жақсы және жаман істерді салыстыра, біз ізгі болу оқимыз. Тіпті жақсылықтың тамшысы свершиться үлкен жамандыққа помешать біледі. К баяғы, жаса- жиһаз тағы және өте сүйкімді. Міне, айталық, сен ағашты терезенің астында посадил, қарамастан және арқылы жылды оның сидам, жас тармағында сандуғаш запел. Илянің баспанасыз мыршайды баспаналатты, қарамастан және енді бас-басы күнді ол сат- сені мектептен кездестіреді. Кеше сен көршінің кемпірінің ауыр сөмкені дейін пәтердің жеткердің. Ал бүгін жан сырт көмектесті
Ана - тіршіліктің гүлі, отбасының берекесі, бүкіл адамзаттың тәрбиешісі. «Ат биеден, алып анадан туады» дейді халқымыз. Дүниеде анасыз адам жоқ. Қаламы жүйрік жазушы да, данышпан ғалым да, ел бастаған көсем де, сөз бастаған шешен де ана көкірегінен нәр алып өскен. Ана - барлық өмірдің бастауы. Ол өз сәбиін мәпелеп өсіреді, жақсы болуын қалайды. Адам бойындағы барлық асыл қасиеттер күннің нұрынан, ананың ақ сүтінен дариды. Ана - ұлы адам, қасиетті жан. Тіпті айта берсең сөз жетпейді. Ана бір қолымен бесікті тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді деген. Расымен, анасыз өмірді, әлемді елестету мүмкін емес. Әрбір жұмыр басты пенде бұл өмірге келгені үшін анасына қарыздар. Құдайдан кейінгі құдірет иесі - Ана. Сондықтан мына жарық дүниеге әкелген ана алдында бәріміз басымызды иеміз.
К өкінішке, бүгін адамзат бас жік жиһаздың және жамандықтың тұрады. Өзінің екпінді озықтығымен біз қоршаған ортаға зор зиянды безеймыз. Біртіндеп многие көріністер айуанның және өсімдіктің әлемдердің вымирают. Сулы және әуе аялар ластанады. Мәжуси жас халықтың атам заманғы жөн-жоралғылары күйрейді.
Жиһаз және жамандық ылғи қатар. Жақсы және жаман істерді салыстыра, біз ізгі болу оқимыз. Тіпті жақсылықтың тамшысы свершиться үлкен жамандыққа помешать біледі.
К баяғы, жаса- жиһаз тағы және өте сүйкімді. Міне, айталық, сен ағашты терезенің астында посадил, қарамастан және арқылы жылды оның сидам, жас тармағында сандуғаш запел. Илянің баспанасыз мыршайды баспаналатты, қарамастан және енді бас-басы күнді ол сат- сені мектептен кездестіреді. Кеше сен көршінің кемпірінің ауыр сөмкені дейін пәтердің жеткердің. Ал бүгін жан сырт көмектесті