Ертеде екі адам алыс жолға шығады . Олардың біреуі көп алтын , бағалы тастар алып шығады . Ал екіншісі көп су алады . Олар шөлді жермен жүреді . Жолаушылар қатты шаршайды , шөлдейді . Алтыны бар адам екіншісіне : - Маған бір жұтым су берші ! Мен саған бар байлығымды беремін . Су болмаса , өмір жоқ екен . Ал мынау алтын , күмістер - жай ғана тас екен . Мен судың баға жетпес байлық екенін түсіндім , - дейді .
Махамбет шығармалары - бұқара өмірінің рухани-поэтикалық шежіресі, шаруалар қозғалысының шынайы бейнесі.Махамбет жырлары дәуір шындығын бейнелеп, көтеріліс айнасы болып қана қойған жоқ, асқақ рух пен болашаққа деген сенімнің ерекше үлгісін көрсетті. Ақынның«Мұңайма»,«Желп-желп еткен ала ту», «Жайықтың бойы көк шалғын», «Ұл туса», «Толарсақтан саз кешіп»деген өлеңдері бар. Ақын жырларында орыс, араб, парсы сөздері көп кездесіп,шағатай тілінде жазылуымен ерекшеленеді. Махамбет жыраулық поэзия дәстүрін шебер дамыта отырып, қазақ өлеңінің табиғатын жаңартты.