Ертеде екі адам алыс жолға шығады . Олардың біреуі көп алтын , бағалы тастар алып шығады . Ал екіншісі көп су алады . Олар шөлді жермен жүреді . Жолаушылар қатты шаршайды , шөлдейді . Алтыны бар адам екіншісіне : - Маған бір жұтым су берші ! Мен саған бар байлығымды беремін . Су болмаса , өмір жоқ екен . Ал мынау алтын , күмістер - жай ғана тас екен . Мен судың баға жетпес байлық екенін түсіндім , - дейді .
Қысты сипаттап әңгімелеу сол мезгілді көз алдыңа елестету дегенмен бірдей. Осындай қызығы мол қысты қалай жақсы көрмейсің?!