Абай - ұлы ақын! Абай - қазақтың дара туған ақыны. Ол ерекше ақын. Ол ел үшін, халық үшін биліктен бас тартты. Әкесі қатал болғанымен, ол ерекше болды. Оның ерекше ақындық қасиетке баулыған әжесі мен анасы болды. Оның әрбір өлеңдерінде астарлы ой жатыр. Ол өлеңдерінің бірін тұспалдап, астарлы оймен жазса, ал енді бірін анық, ашық жеткізе біледі. Оның 45 ғақлиясы, яғни 45 қара сөзібар. Оның әрбір қара сөзі білім, өнер. тәрбие туралы айтады. Оны оқыған адам ерекше сезімге ие болады. Міне, осындай ерекше дара туған ақынын қазақтар мақтан тұтады!
Жалпақ жұртқа ұлы Абайды,кең байтақ қазақ жері мен құшағы ашық қазақ халқын танытқан "Абай жолы" болса,бұл роман-эпопеяны жарыққа шығарған Мұхтар Омарханұлы Әуезов болды.Мұхтар Әуезов – қажымас қайрат,үлкен дарын,шалқар шабыт,терең сезім иесі,гуманист жазушы.Жазушының проза, драма, ғылым, аударма саласында жазып қалдырған еңбектері – қазақ халқы әдебиетінің басты қазынасы.
Шығыс Қазақстан облысының Абай ауданындағы Бөрілі деген жерде дүние есігін ашқан бала Мұхтар алғашында арабша хат танып,өмірін ілім мен білімге,қазақ елінің бұлыңғыр болашағына арнаған еді.Әуезовтің мұраcының аса қомақты бөлігі – оның ғылыми зерттеулері. Ол қазақ ауыз әдебиетін жинақтап, жүйелеп, қазақ әдебиеті тарихы, Абайдың өмірі мен шығармашылығы, әдебиеттану мен фольклордың теориялық-проблемалық мәселелері жөнінде іргелі еңбектер жазды. Қоғам және мемлекет қайраткері ретінде Әуезов жиырмадан астам шет елдерде болып, адамзат қоғамының дамуы, рухани ынтымақтастық үшін өз көзқарасын білдірді.Мұхтар Әуезовтің халық ағарту туралы ойларының өмір жолының әр кезеңінде көрініс беріп отырады. Әуезов ғылыми-педагогикалық, мемлекеттік және қоғамдық қызметінде өмір бойы халық ағарту, оқу ісі, ұрпақ тәрбиесі мәселелеріне жете көңіл бөліп, бұл туралы көптеген мақалалары мен жұртшылық алдында сөйлеген сөздерінде айтқан.
Кезінде «Алашорда» үкіметі мен Алаш қозғалысының бағытын ұстанған «Жас азамат» атты Бүкілқазақстандық жастар ұйымы құрылады. Ұйымның белсенді мүшесі бола жүріп, «Абай» ғылыми-көпшілік журналын шығаруға атсалысады.Бұл жолда ол көрнекті Жүсіпбек Аймауытовпен тоғысқан еді.20 ғасырға дейін қазақтың халық әдебиетінде драматургияға өзек болатын мол қазына жиналды. Осы байлықты игерген қаламгер - Әуезов Ол халық әдебиетінен нәр алды. Әрине қазақтың көшпелі өмірі, қаланың болмауы драматургияның дамуына кедергі жасады. Қазақ тұрмысындағы сауық түрлері, қыз ұзату салтанаты, алтыбақан ойындары тұңғыш драмаға енгізілді. Әуезов көп ұлтты театрда істеген. Осы тәжірибе оған сахна сырын жете үйретті.
Оның жан жақтылығы соншалық,халық оны қазақтың ұлы жазушысы, қоғам қайраткері, ғұлама ғалым, Қазақстан ғылым академиясының академигі,филология ғылымдарының докторы,профессор,Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген ғылым қайраткері,ең бастысы ел адамы ретінде таныды.Мамыражай уақытта дүниеге келмесе де Мұхтар Әуезов еш қажымады.Қазақ әдебиеті асыл қорына мол мұрасын қалдырып қана қоймай,елдің мұң-зарымен етене жақын болды.Сондықтан да ол қазақ елі тарихында есімі ешқашан да өшпейтін,мұралары өлмейтін дара тұлғалардың бірі.
Абай - қазақтың дара туған ақыны. Ол ерекше ақын. Ол ел үшін, халық үшін биліктен бас тартты. Әкесі қатал болғанымен, ол ерекше болды. Оның ерекше ақындық қасиетке баулыған әжесі мен анасы болды.
Оның әрбір өлеңдерінде астарлы ой жатыр. Ол өлеңдерінің бірін тұспалдап, астарлы оймен жазса, ал енді бірін анық, ашық жеткізе біледі.
Оның 45 ғақлиясы, яғни 45 қара сөзібар. Оның әрбір қара сөзі білім, өнер. тәрбие туралы айтады. Оны оқыған адам ерекше сезімге ие болады.
Міне, осындай ерекше дара туған ақынын қазақтар мақтан тұтады!
Шығарма
Мұхтар Әуезов - қоғам қайраткері.
Мұхтар Әуезов - шақар шабытты
және бақытты жазушы.
Николай Тихонов.
Жалпақ жұртқа ұлы Абайды,кең байтақ қазақ жері мен құшағы ашық қазақ халқын танытқан "Абай жолы" болса,бұл роман-эпопеяны жарыққа шығарған Мұхтар Омарханұлы Әуезов болды.Мұхтар Әуезов – қажымас қайрат,үлкен дарын,шалқар шабыт,терең сезім иесі,гуманист жазушы.Жазушының проза, драма, ғылым, аударма саласында жазып қалдырған еңбектері – қазақ халқы әдебиетінің басты қазынасы.
Шығыс Қазақстан облысының Абай ауданындағы Бөрілі деген жерде дүние есігін ашқан бала Мұхтар алғашында арабша хат танып,өмірін ілім мен білімге,қазақ елінің бұлыңғыр болашағына арнаған еді.Әуезовтің мұраcының аса қомақты бөлігі – оның ғылыми зерттеулері. Ол қазақ ауыз әдебиетін жинақтап, жүйелеп, қазақ әдебиеті тарихы, Абайдың өмірі мен шығармашылығы, әдебиеттану мен фольклордың теориялық-проблемалық мәселелері жөнінде іргелі еңбектер жазды. Қоғам және мемлекет қайраткері ретінде Әуезов жиырмадан астам шет елдерде болып, адамзат қоғамының дамуы, рухани ынтымақтастық үшін өз көзқарасын білдірді.Мұхтар Әуезовтің халық ағарту туралы ойларының өмір жолының әр кезеңінде көрініс беріп отырады. Әуезов ғылыми-педагогикалық, мемлекеттік және қоғамдық қызметінде өмір бойы халық ағарту, оқу ісі, ұрпақ тәрбиесі мәселелеріне жете көңіл бөліп, бұл туралы көптеген мақалалары мен жұртшылық алдында сөйлеген сөздерінде айтқан.
Кезінде «Алашорда» үкіметі мен Алаш қозғалысының бағытын ұстанған «Жас азамат» атты Бүкілқазақстандық жастар ұйымы құрылады. Ұйымның белсенді мүшесі бола жүріп, «Абай» ғылыми-көпшілік журналын шығаруға атсалысады.Бұл жолда ол көрнекті Жүсіпбек Аймауытовпен тоғысқан еді.20 ғасырға дейін қазақтың халық әдебиетінде драматургияға өзек болатын мол қазына жиналды. Осы байлықты игерген қаламгер - Әуезов Ол халық әдебиетінен нәр алды. Әрине қазақтың көшпелі өмірі, қаланың болмауы драматургияның дамуына кедергі жасады. Қазақ тұрмысындағы сауық түрлері, қыз ұзату салтанаты, алтыбақан ойындары тұңғыш драмаға енгізілді. Әуезов көп ұлтты театрда істеген. Осы тәжірибе оған сахна сырын жете үйретті.
Оның жан жақтылығы соншалық,халық оны қазақтың ұлы жазушысы, қоғам қайраткері, ғұлама ғалым, Қазақстан ғылым академиясының академигі,филология ғылымдарының докторы,профессор,Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген ғылым қайраткері,ең бастысы ел адамы ретінде таныды.Мамыражай уақытта дүниеге келмесе де Мұхтар Әуезов еш қажымады.Қазақ әдебиеті асыл қорына мол мұрасын қалдырып қана қоймай,елдің мұң-зарымен етене жақын болды.Сондықтан да ол қазақ елі тарихында есімі ешқашан да өшпейтін,мұралары өлмейтін дара тұлғалардың бірі.