Эссе Театр рухани қазына көмектесіңдерш

Бесікке салу — нәрестені алғаш бесікке бөлеу рәсімі. Бесікке саларға шақырылған ауыл-үйдің әйелдері шашуын, жол-жоралғысын ала келеді. Баланы алғашқы бөлеу үлгілі ұрпақ өсірген қадірменді әйелге тапсырылады. Ол өзінен басқа тағы бір-екі келіншектің көмегімен бесікті жабдықтайды, сәбидің әжесі не шешесі түбектің тесігінен балаларға тәтті үлестіреді. Осыдан кейін бесікті отпен аластап, баланы бөлейді. Бесікке салған әйелдерге көйлек, жаулық сияқты сый тартылады. Үлкендер батасын беріп, баланың ер жетуіне, ананың үбірлі-шүбірлі болуына тілектестік білдіреді. Және Бесік жыры айтылады:

Айыр қалпақ киісіп,

Ақырып жауға тиісіп,

Батыр болар ма екенсің?

Бармақтарың майысып,

Түрлі ою ойысып,

Шебер болар ма екенсің?

Таңдайларың тақылдап,

Сөзіңді жұрт мақұлдап,

Шешен болар ма екенсің?

Тағы бір нұсқасы:

Әлди-әлди ақ бөпем,

Ақ бесікке жат бөпем

Жылама, бөпем, жылама,

Жілік шағып берейін.

Байқұтанның құйрығын

Жіпке тағып берейін.[1]

Объяснение:

Объяснение:

Жауынгер сақтар жайлы

тарихшылар не айтады?

1. Парсы жазбаларында: «Құдіретті ерлер».

I. Иран жазбаларында: «Жүйрік атты турлар».

III. Грек жазбаларында: «Азиялық скифтер батыр,

дұшпанға қатал, досқа адал».

IV. Грек тарихшысы Ктесий: «Сақ әйелдері ержүрек

келеді, соғыс қаупі төнгенде ерлерге көмек

керсетіп, ұрысқа араласады».

V. Evелгі саң философы Анақарыс (Анахарсис): «Сен

асыл тастарыңды лақтырып тастап, садақ пен

қорамсақты ғана асынып, сақтардың ішінде өмір

сүрсең, сен де мен сияқты еркіндікте жүрер едің».