Көмекші есімдер — негізгі сөздерге телене жұмсалып, олардың кеңістікке (мекенге), уақытқа (мезгілге) қатысын толықтырып, нақтылап тұратын сөздер. Оған алд, арт, аст, қас, маң, жан, іш, туп, сырт, бас, бет, шет, түс, бой сияқты толық лексикалық мағынасы жоқ сөздер жатады. Көмекші есімдер мекенді, заттың жақын-апыстығы (ауылдың шеті, жаны, төңірегі, маңы)\ қыры (көпірдің асты, үсті, бойы); аралығы (екі үйдің ортасы, екі көшенің арасы) тұрғысынан саралап атайды. Кейбір көмекші есімдер қыс, жаз, түн тәрізді сөздермен тіркәсіп келіп, оларды мезгілдікжағынан нақтылап, дәлдеп тұрады (қыстың басы, түннің ортасы). Көмекші есімдер өзі тіркескен негізгі сөздермен көбіне изафеттік байланыста қолданылады. Мысалы: өзеннің бойы, ауылдың сырты, қаланың маңы, құдықтың түбі, жолдың үсті, айдың ортасы, жылдың басы, аптаның аяғы т. б. Көмекші есімдер сөйлемнің дербес мүшесі болып жұмсалмайды. Негізгі сөздермен тіркесіп барып, сөйлемнің бір мүшесі болады: Мысалы, Ауылдың жаны — терең сай (Абай). Мұндағы ауылдың жаны — бастауыш.
Әрине, ғылымның Жер, Күн және жалпы барлығы қалай пайда болғандығы туралы көзқарасы, мысалы, Киелі кітапта, осы оқиғалар қалай суреттелгенінен өзгеше. Бірақ ғылымның пікір айтуға құқығы бар, оны құрметтейік. Соңында, қалай болғанын білейік. Ғылыми тұрғыдан.
Өткен күндердегі істер туралы куәгерлердің ешқайсысынан жауап ала алмаймыз. Өмір күн сәулесінен кейін пайда болды және планеталар пайда болды, бұл ешкімді таң қалдырмайды. Сонымен қатар, ғалымдар аспан денелерінің жанама дәлелдерін зерттеу нәтижесінде болған барлық нәрсе туралы нақты түсінікке ие. Күн жүйесіндегі барлық нәрсе сол баяғы жеткен жетістіктердің ізін қалдырады.
Көмекші есімдер — негізгі сөздерге телене жұмсалып, олардың кеңістікке (мекенге), уақытқа (мезгілге) қатысын толықтырып, нақтылап тұратын сөздер. Оған алд, арт, аст, қас, маң, жан, іш, туп, сырт, бас, бет, шет, түс, бой сияқты толық лексикалық мағынасы жоқ сөздер жатады. Көмекші есімдер мекенді, заттың жақын-апыстығы (ауылдың шеті, жаны, төңірегі, маңы)\ қыры (көпірдің асты, үсті, бойы); аралығы (екі үйдің ортасы, екі көшенің арасы) тұрғысынан саралап атайды. Кейбір көмекші есімдер қыс, жаз, түн тәрізді сөздермен тіркәсіп келіп, оларды мезгілдікжағынан нақтылап, дәлдеп тұрады (қыстың басы, түннің ортасы). Көмекші есімдер өзі тіркескен негізгі сөздермен көбіне изафеттік байланыста қолданылады. Мысалы: өзеннің бойы, ауылдың сырты, қаланың маңы, құдықтың түбі, жолдың үсті, айдың ортасы, жылдың басы, аптаның аяғы т. б. Көмекші есімдер сөйлемнің дербес мүшесі болып жұмсалмайды. Негізгі сөздермен тіркесіп барып, сөйлемнің бір мүшесі болады: Мысалы, Ауылдың жаны — терең сай (Абай). Мұндағы ауылдың жаны — бастауыш.
Әрине, ғылымның Жер, Күн және жалпы барлығы қалай пайда болғандығы туралы көзқарасы, мысалы, Киелі кітапта, осы оқиғалар қалай суреттелгенінен өзгеше. Бірақ ғылымның пікір айтуға құқығы бар, оны құрметтейік. Соңында, қалай болғанын білейік. Ғылыми тұрғыдан.
Өткен күндердегі істер туралы куәгерлердің ешқайсысынан жауап ала алмаймыз. Өмір күн сәулесінен кейін пайда болды және планеталар пайда болды, бұл ешкімді таң қалдырмайды. Сонымен қатар, ғалымдар аспан денелерінің жанама дәлелдерін зерттеу нәтижесінде болған барлық нәрсе туралы нақты түсінікке ие. Күн жүйесіндегі барлық нәрсе сол баяғы жеткен жетістіктердің ізін қалдырады.
Объяснение: