Нұрсұлтан Назарбаев 1940 жылдың 6 шілдесінде Қазақ КСР-і, Алматы облысы, Қаскелең ауданы, Шамалған ауылында Әбіш (1903–1971) пен Әлжанның (1910–1977) отбасында дүниеге келді. 1957 жылы Қаскелең қаласында Абай атындағы қазақ орта мектебін бітірді.
Теміртаудағы металлургиялық комбинат құрылысына бүкіл одақтан комсомолдарды жинап жатқанын естіп, Нұрсұлтан Назарбаев металлург болуға бел буды. 1958 жылдың алғашқы екі айында Қарағанды облысында Теміртау қаласынан 15 км жердегі Токаревка ауылында жатақханада тұрды. Украинаның Днепроджерсинск қаласындағы Днепр металлургиялық зауытындағы №22 Кәсіптік-техникалық училищеде оқып, 1960 жылы тәмамдады. 1960 жылы Теміртау қаласында «Казметаллургстрой» трестінің құрылыс басқармасына жұмысшы болып орналасты. 1960 жылы 3 шілдеде Қазақстан және Орталық Азиядағы алғашқы домна пеші іске қосылды, Назарбаев алғашқы қазақстандық шойын қайнатуға қатысты. Содан кейін Қарағанды металлургиялық комбинатында құю машинасының шойыншысы, домна пештің горновойы, домна цехтың диспетчері, газшысы, аға газшысы болып істеді. 1967 жылы Қарағанды металлургиялық комбинатындағы Жоғарғы техникалық оқу орнын бітірді.
1969 және 1973 жылдары Теміртау қаласында партиялық комсомолдық қызмет атқарды. 1973–1978 жылдары Қарағанды металлургиялық комбинаты партия комитетінің хатшысы болды. Турасын айтқанда Назарбаев кәсіпорында комбинат директорынан кейінгі екінші тұлға еді. Бұл жерде 30 мың адам жұмыс істейтін. Назарбаев естеліктерінде менмен амбициясының болмағанын, басқарушы лауазымдарға құмар болмағанын айтады, бірақ жас күнінен әрқашан да бірінші болу керек деген дағды қалыптасқан. Осы кезеңде ол басшы ретінде цех басшылары мен министрлерге дейін қарым-қатынас жасау тәжірибесін жинақтады.
егер де мен жалғыз орманда пайда болсам.Менін ойымша бәрі де сол жерде тап болғысы келер еді.Біреулер үшін бұл жағдай жалғыз қалу үшін.Ал біреулерге өз ата аналары жалықтырғандықтан болар.Жағдай өте көп. мен өз ойымды айтайын.
бір күні мен осы жағалауда пайда болдым, сол жерде тап болғанымды өзім қалай екенін білмедімБірақ мен осы уақытта не істеу керектігін білдім- осы орманнан қалай шығу еді.
менің көзіме ең алғаш түскен зат ол жердің өте үлкен болғаны еді.яғни осы жерде аралау өте қиын болған .
Екіншіден- менде өз сөмкем болған.Ал сөмкемде :компас, тамақ, су, жылы киім.Мен өзім білмеймін олар менде қайдан жүргенін, бірақ олар маған өте қажет болған
мен жағалауда отырғанмын, кеш батып барады.мен осы жерде қаншалықты ұзақ отыратынымды білмедім.Содан кейін бір жерде бір жарық жарқ етті, маған біртүрлі бола бастады.
бір,екі,үшмен өз төсегімде пайда болдым.бір өкінгенім бар еды, осындай таңғажайып ұйқыны соңына дейін көріп бітпегенім еді
Нұрсұлтан Назарбаев 1940 жылдың 6 шілдесінде Қазақ КСР-і, Алматы облысы, Қаскелең ауданы, Шамалған ауылында Әбіш (1903–1971) пен Әлжанның (1910–1977) отбасында дүниеге келді. 1957 жылы Қаскелең қаласында Абай атындағы қазақ орта мектебін бітірді.
Теміртаудағы металлургиялық комбинат құрылысына бүкіл одақтан комсомолдарды жинап жатқанын естіп, Нұрсұлтан Назарбаев металлург болуға бел буды. 1958 жылдың алғашқы екі айында Қарағанды облысында Теміртау қаласынан 15 км жердегі Токаревка ауылында жатақханада тұрды. Украинаның Днепроджерсинск қаласындағы Днепр металлургиялық зауытындағы №22 Кәсіптік-техникалық училищеде оқып, 1960 жылы тәмамдады. 1960 жылы Теміртау қаласында «Казметаллургстрой» трестінің құрылыс басқармасына жұмысшы болып орналасты. 1960 жылы 3 шілдеде Қазақстан және Орталық Азиядағы алғашқы домна пеші іске қосылды, Назарбаев алғашқы қазақстандық шойын қайнатуға қатысты. Содан кейін Қарағанды металлургиялық комбинатында құю машинасының шойыншысы, домна пештің горновойы, домна цехтың диспетчері, газшысы, аға газшысы болып істеді. 1967 жылы Қарағанды металлургиялық комбинатындағы Жоғарғы техникалық оқу орнын бітірді.
1969 және 1973 жылдары Теміртау қаласында партиялық комсомолдық қызмет атқарды. 1973–1978 жылдары Қарағанды металлургиялық комбинаты партия комитетінің хатшысы болды. Турасын айтқанда Назарбаев кәсіпорында комбинат директорынан кейінгі екінші тұлға еді. Бұл жерде 30 мың адам жұмыс істейтін. Назарбаев естеліктерінде менмен амбициясының болмағанын, басқарушы лауазымдарға құмар болмағанын айтады, бірақ жас күнінен әрқашан да бірінші болу керек деген дағды қалыптасқан. Осы кезеңде ол басшы ретінде цех басшылары мен министрлерге дейін қарым-қатынас жасау тәжірибесін жинақтады.
егер де мен жалғыз орманда пайда болсам.Менін ойымша бәрі де сол жерде тап болғысы келер еді.Біреулер үшін бұл жағдай жалғыз қалу үшін.Ал біреулерге өз ата аналары жалықтырғандықтан болар.Жағдай өте көп. мен өз ойымды айтайын.
бір күні мен осы жағалауда пайда болдым, сол жерде тап болғанымды өзім қалай екенін білмедімБірақ мен осы уақытта не істеу керектігін білдім- осы орманнан қалай шығу еді.
менің көзіме ең алғаш түскен зат ол жердің өте үлкен болғаны еді.яғни осы жерде аралау өте қиын болған .
Екіншіден- менде өз сөмкем болған.Ал сөмкемде :компас, тамақ, су, жылы киім.Мен өзім білмеймін олар менде қайдан жүргенін, бірақ олар маған өте қажет болған
мен жағалауда отырғанмын, кеш батып барады.мен осы жерде қаншалықты ұзақ отыратынымды білмедім.Содан кейін бір жерде бір жарық жарқ етті, маған біртүрлі бола бастады.
бір,екі,үшмен өз төсегімде пайда болдым.бір өкінгенім бар еды, осындай таңғажайып ұйқыны соңына дейін көріп бітпегенім еді