Это перевод)
Задание читайте текст и анализируйте жанровые особенности. Наши предки с древнейших времен высоко ценили искусство слова "Өнер алды - қызыл тіл". Во время конкурса поэт искал путь к победе, довел до точных аргументов и победил словом. В айтысе должна быть четко импровизация, логика и жесткость аргументов поэтов. Мы видим речевую картину искусства слова, образных, художественных мыслей в стихах айтыса. Один из художественных средств поэтического языка-пословица--атели. Большинство пословиц и поговорок носят рекомендательный характер. Особенность пословиц-поговорок заключается в том, что содержание имеет глубокое, мало словесное значение, и многие запоминаются быстро. Пословицы и поговорки в стихах айтыса усиливают эстетическую функцию языка,заставляют стихотворение трогать. А крылатые слова и пословицы свидетельствуют о вкладе акынов айтыса в обогащение литературного языка. II. подписка 1. Определите жанр текста 2.укажите 3 особенности, характерные для жанра текста. Укажите 3 особенности (предложения), характерные для жанра текста. Вводная часть

ПОПС формуласын пайдаланып, «А.Байтұрсынұлы неліктен қазақ

ұлттық идеясының «атасы» болып есептеледі?» сұрағы бойынша

эссе жазыңдар.

1 Менің ойымша, А.Байтұрсынұлы қазақ ұлтына, балаларына көп енбегі сінді,  

2 Себебі мен оны  балаларға тәлім беріп олардың көз қарасын, ой толғауын жақсы жерден шығуын қалады деп түсіндіремін.

3 Оны мен азақтың ақыны, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы, қоғам қайраткері. деген фактілермен, мысалдармен

дәлелдеймін.

4 Осыған байланысты А Байтұрсынұлы өте манызды тұлға деген түйін жасадым.

Объяснение:

Не знаю ответ правилный или нет :)

ответ-

Марат Қабанбай (1948 жылдың 22 наурызы, Зайсан ауданы, Шығыс Қазақстан облысы - 2000 жылдың 26 сәуірі, Алматы қаласы) - балалар жазушысы, публисцист.

ҚазМУ-дің журналистика факультетін бітірген (1975). 1966—1968 жылдары аудандық «Достық» газетінде корректор, әдеби қызметкер, бөлім меңгерушісі, 1987—1994 жылдары шығармашылық жұмыста, 1995 — 1997 жылдары «Ана тілі» газеті редакторының орынбасары, 1999 жылдан өмірінің соңына дейін «Солдат» газетінің бас редакторы болды.

Шығармаларының дені балалар мен жасөспірімдерге арналған. Негізгі тақырыбы: заман келбеті, жастардың өмір-тіршілігі; идеясы: адамды сүю. «Бақбақ басы толған күн» (1975), «Арыстан, мен, виоленчель және қасапхана» (1977), «Жиһанкез Тити» (1982), «Пысық болдым, мінеки» (1983), «Қала мен қыз бала» (1984), «Қазақ, қайда барасың?» (1995), «Сурет салғым келмейді» (1995) аттыповес-тер мен әңгімелер топтамалары, «Көркем дәм» (1977), «Айшылық алыс жол» (1987) романдары жарық көрді. Шығармалары орыс тілінде «Арыстан, я, виоленчель» (1980, М., ), «Вот он я — бывалый» (1986, М.,), «Горький вкус» (1989), «Эхо» (1991) деген атпен басылып шықты. Жекелеген туындылары украин, молдован, латын, неміс тілдеріне аударылған.[1]