Әли: – Динара,сөзім тиіп кетсе,кешірші.Мен әдейі емес.Бұдан былай қайталанбайды.
Динара: – Жарайды...
Мұғалім: – Оқушылар,“ойнап сөйлесеңдер де,ойлап сөйлеңдер”!Ендігде мұндай жағдайлармен кездеспейтін болайын!
Оқушылар : – Ия!
2)
Анар: – Кеше білесің бе...
Айым: – Анар,ал сен білесің бе көп сөйлейтініңді?Сен мектептегі бар жағдайды білетін шығарсың...
Анар : – Не дегің кеп тұр сонда?
Айым : – “ Көп сөз - күміс,аз сөз - алтын ” ғой...Әрине,мен қарсы емеспін сенің менімен қызықтарыңды бөліскеніңе... Меніңше,сен ертең болатын байқауды ұмытып кеткен секілдісің.
Анар : – А?Не байқау?
Айым : – Әне көрдің бе?!Мен саған кездескен бойда мен бақ сынайтын байқау туралы айтып,қолдау сұрап жатқанымда,сен сөзімді бөліп өз әңгімелеріңді айтып кеттің ғой.
Анар : – Мүлдем есімнен шығып кетіпті ғой.Кешірші...
Айым: – Әрине кешіремін.Бірақ мен сенің бұдан былай өзгелер туралы жаман сөздер айтқаныңды дұрыс деп санамаймын.
Жыл сайын 9-мамыр Жеңіс күні халқымыз үшін үлкен мереке. Бұл күні еліміз Ұлы Отан соғысындағы еліміздің жеңісін тойлайды. биыл бұл Жеңіске 74 жыл толып отыр. Міне, орталық алаңда Жеңіс шеруі өтілуде. Бұрынғы уақытта сап түзеп Жеңіс парадын бастап жүретін сарбаздар-соғыс ардагерлері қазір құрметті қонақ болып мереке төрінен орын алған. Ардагерлердің кеуделерінде батырлықтың ,ерліктің сұрапыл соғыс зардабының белгісі - орден-медальдары жарқырайды. Міне, бір сәт үнсіздік орын алды. Үлкен де, бала да соғыста қаза тапқан азаматтарды еске алуда. Қаруластары есіне түскен ардагерлердің көзіне жас іркілді."Мәңгілкі алау"- бұл отан үшін жас жанын пида еткен боздақтарымызды еске алатын қасиетті орын десе болады. Міне, ардагерлер, жас ұрпақтар олардың құрметіне гүл шоқтарын "Мәңгілік алауға" қоюда.
1)
Арман: – Анашым!Мен бүгін шешендік өнерден бірінші орын алып келдім!
Анасы: – Жарайсың, құлыным!“Өнер алды - қызыл тіл” демекші,тіліңді қастерлеп еркін сөйлеп,осындай байқауларға қатысуың да бір өнер ғой.
Арман: – Ия,анашым.Мен сізбен толықтай қосыламын.Алайда,маған әлі де дайындық керек,көп кітаптар оқуым керек...
Анасы: – Қазір барып қалаған кітаптарыңды кітапханадан алайық та, екеуміз отырып дайынлалайық.Әлі де сені жүлделі орындар алады деп сенемін,балапаным.
Арман: – Міндетті түрде!
3)
Мұғалім: – Қане,кім жылатты Динараны?Мойындаңдар!
Оқушылар: –
Динара: – Апай...Әли мені жылатқан.Ол маған “ сен қортықсың ” деп тиісті.Әрі бұл бірінші рет емес.
Әли: – Апай,мен ойнаған едім...
Мұғалім: – Динара маған жылап келмесе,бұл қылығыңды жалғастырар ма едің сонда?Қане,кешірім сұра!
Әли: – Динара,сөзім тиіп кетсе,кешірші.Мен әдейі емес.Бұдан былай қайталанбайды.
Динара: – Жарайды...
Мұғалім: – Оқушылар,“ойнап сөйлесеңдер де,ойлап сөйлеңдер”!Ендігде мұндай жағдайлармен кездеспейтін болайын!
Оқушылар : – Ия!
2)
Анар: – Кеше білесің бе...
Айым: – Анар,ал сен білесің бе көп сөйлейтініңді?Сен мектептегі бар жағдайды білетін шығарсың...
Анар : – Не дегің кеп тұр сонда?
Айым : – “ Көп сөз - күміс,аз сөз - алтын ” ғой...Әрине,мен қарсы емеспін сенің менімен қызықтарыңды бөліскеніңе... Меніңше,сен ертең болатын байқауды ұмытып кеткен секілдісің.
Анар : – А?Не байқау?
Айым : – Әне көрдің бе?!Мен саған кездескен бойда мен бақ сынайтын байқау туралы айтып,қолдау сұрап жатқанымда,сен сөзімді бөліп өз әңгімелеріңді айтып кеттің ғой.
Анар : – Мүлдем есімнен шығып кетіпті ғой.Кешірші...
Айым: – Әрине кешіремін.Бірақ мен сенің бұдан былай өзгелер туралы жаман сөздер айтқаныңды дұрыс деп санамаймын.
Анар: – Мен тырысамын бұл жағымды жеңуге!
Подробнее - на -
Жыл сайын 9-мамыр Жеңіс күні халқымыз үшін үлкен мереке. Бұл күні еліміз Ұлы Отан соғысындағы еліміздің жеңісін тойлайды. биыл бұл Жеңіске 74 жыл толып отыр. Міне, орталық алаңда Жеңіс шеруі өтілуде. Бұрынғы уақытта сап түзеп Жеңіс парадын бастап жүретін сарбаздар-соғыс ардагерлері қазір құрметті қонақ болып мереке төрінен орын алған. Ардагерлердің кеуделерінде батырлықтың ,ерліктің сұрапыл соғыс зардабының белгісі - орден-медальдары жарқырайды. Міне, бір сәт үнсіздік орын алды. Үлкен де, бала да соғыста қаза тапқан азаматтарды еске алуда. Қаруластары есіне түскен ардагерлердің көзіне жас іркілді."Мәңгілкі алау"- бұл отан үшін жас жанын пида еткен боздақтарымызды еске алатын қасиетті орын десе болады. Міне, ардагерлер, жас ұрпақтар олардың құрметіне гүл шоқтарын "Мәңгілік алауға" қоюда.
Объяснение: