Адам – табиғаттың ажырамас бөлігі. Сондықтан халқымызда «Жер-Ана» деген егіз үғым қалыптаскан. Жерді өз Анасындай, Анасын Күндей қастерлеу Ата қостаған салтымыз. «Жер шоқтығы – Көкшетау», «Жер жаннаты – Жетісу» деп, бабаларымыз туған жерге, табиғатқа деген ыстық махаббатын білдірген.Сондықтан орман-тоғайларды сақтап, қоршаған ортаның, өзен мен көлдердің ластанбауына ерекше мән берген.«Су ішкен құдығыңа түкірме»«Бұлақ көрсең, көзін аш»деп, жас ұрпақтың бойына табиғатты қорғаудың тәрбиесін сіңірген.
түс-етістік, негізгі, салт, болымды
е-көсемшенің жұрнағы
ді-жіктік жалғауының 3 жағы
демей сөзіне морфологиялық талдау:
де-көмекші етістік
ме-болымсыз етістік жұрнағы
й-көсемшенің жұрнағы
даттайсың сөзіне морфологиялық талдау:
дат-зат есім, дара, дерексіз, жалпы
та-есім сөздерден етістік тудыратын жұрнақ
й-көсемшенің жұрнағы
сың-жіктік жалғауының 2 жағы
дейді сөзіне морфологиялық талдау:
де - көмекші етістік
й-көсемшенің жұрнағы
ді-жіктік жалғауының 3 жағы
барады сөзіне морфологиялық талдау:
бар - етістік, негізгі, салт, болымды
а-көсемшенің жұрнағы
ды-жіктік жалғауының 3 жағы