In оқушысы «Казақ тілі мен әдебиеті» пәнінен 1-тык тапсырмалары 1 оқылым Мәтінді мият оқып тапсырмаларды орындана Ертеде жылқы күнге карап - 0, кайырымды, Күн! Мені жануарлардың арасындағы ең сұлуы дейді. Оны әзім де білемін. Сонда да кейбір дене мүшелерімд бидан да дем етсем деп ойлаймын, -детті - Сонда кай жеріңді түзеткің келеді? - деп сұрайды күн күлімсіреп - Егер аяқтарым бұдан да ұзындау болса, мен тіптен жүйрік болар едім. Мойным ауды мойындай ұзын болса, маған ол бадан да ем көрік берер еді. Адамды орқалап жүру үшін арқамнан мәңгі алынбайтын ер-тоқымым болса, жақсы болар еді. - Күте тұр, - дейді Күн күліп, Жалға Күн түйені алып келеді. - Міне, сен ұнатқандай ұзын аяқ ұзын мойын, ері де дайын Калай сенің де осындай болғың келе ме? - деп сұрайды күн. Жылкы көріксіз жануарды көргенде калшылдап қоя береді. - Жожоқ-дейді қорыканынан - Саған оз бойындағы сұлулығың да жетеді! Әркім өз қасиетін бағалауы тиіс- дейді куч жылқыға Содан бері жылқы әлі күнге дейін түйені көрген сайын қорыққанынан дірілдей бастайды екен. (150 соз) 1. Мәтін мазмұнына сай ат қойыңыз. 2. Берілген сөздің синонимін мәтіннен тауып жазыңыз баальда 3. Берілген сұрақтарға мәтін мазмұны бойынша жауап жазыңыз. 1. Жылқы нені армандайды? [1] 2. Жылқы түйені көргенде неге қорықты? Е Е 4. Мәтін бойынша оқиғалардың ретін ажыратылы 1 Әркім өз қасиетін бағалауы тиіс ІІ Жылқы мақтанады. Күн түйені алып келеді. A ILLIMI В. ІІ ІІІ С. ЦІ р] ІІ. ЖАЗЫЛЫМ Басқа қалада тұратын досыңызға азіадің мектебінезді, оның бөлмелерін, жабдықталуын сипаттап хат жазыныз хат мазмунда хабарлы сұраулы лет сөйлемдерді қолданып хат стилін сақтаны (60-70 сөз у кого был пишите и говорите свой оценки у кого пять по сочу то пишите
Шын хакім, сөзің асыл – баға жетпес Бір сөзің мың жыл жүрсе дәмі кетпес. Қарадан хакім болған сендей жанның Әлемнің құлағынан әні кетпес! ...Ай, жыл өтер, дүние көшін тартар, Өлтіріп талай жанды, жүгін артар. Көз ашып, жұртын ояу болған сайын, Хакім ата, тыныш бол, қадірің артар
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы - үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды. Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып, Аязбенен қызарып ажарланды. Бұлттай қасы жауып екі көзін, Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды. Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда, Алты қанат ақ орда үй шайқалды. Әуес көріп жүгірген жас балалар, Беті-қолы домбығып, үсік шалды. Шидем мен тон қабаттап киген малшы Бет қарауға шыдамай теріс айналды. Қар тепкенге қажымыс қайран жылқы Титығы құруына аз-ақ қалды. Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр, Малшыларым, қор қылма итке малды. Соныға малды жайып, күзетіңдер, Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды! Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін, Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.
Желсіз түнде жарық ай Желсіз түнде жарық ай, Сәулесі суда дірілдеп, Ауылдың жаны терең сай, Тасыған өзен күрілдеп.
Қалың ағаш жапырағы Сыбырласып өзді-өзі, Көрінбей жердің, топырағы, Құлпырған жасыл жер жүзі.
Тау жаңғырып, ән қосып Үрген ит пен айтаққа. Келмеп пе едің жол тосып Жолығуға аулаққа?
Таймаңдамай тамылжып, Бір суынып, бір ысып, Дем ала алмай дамыл қып, Елең қағып, бос шошып.
Сөз айта алмай бөгеліп, Дүрсіл қағып жүрегі, Тұрмап па еді сүйеніп, Тамаққа кіріп иегі?
Жасымда ғылым бар деп ескермедім Жасымда ғылым бар деп ескермедім, Пайдасын көре тұра тексермедім. Ержеткен соң түспеді уысыма, Қолымды мезгілінен кеш сермедім. Бұл махрұм қалмағыма кім жазалы, Қолымды дөп сермесем, өстер ме едім? Адамның бір қызығы - бала деген, Баланы оқытуды жек көрмедім. Баламды медресеге біл деп бердім, Қызмет қылсын, шен алсын деп бермедім. Өзім де баска шауып, төске өрледім, Қазаққа қара сөзге дес бермедім. Еңбегіңді білерлік еш адам жоқ, Түбінде тыныш жүргенді теріс көрмедім
Денсаулық - ең үлкен бәс, сияқты халықтың ақылмандығы гласит. сол сондықтан, не ғана қашан бас адамның барлық арада тәртіпте мен денсаулықпен, бас оның күш және серпіліс үшін қал-жағдай, жанасушылық, шығармашылық бол-. Қашан бойда бірнәрсе болит, оқуда немесе жұмыста алаңсыз ойлау қиын, енжарлан- тіпті думанда-. Ал қазіргі өмір бізден бол- белсенді сұрайды, сол себептен біз туралы өзінің денсаулығының күтуге керекпін.Күт- денсаулық керек жасынан, ал қыңқыл-сыңқылдар ескерту оңайырақ, ауруды қарату еш, дәрігерлер айтады. Біздің сыныбымызда уже жаман көру және қыңыр арқа оқушылар болатын. Жиі сол соң компьютермен ұзақ отыр- деген случается, оқылымдар надұрыс қалыпта при жаман жарық түсір-. Сол қиын бол-, кейін жөнде-, себебі ақпараттың біздің ғасырымызда адамға болды неғұрлым және неғұрлым алдым монитормен отыру приходится, қарамастан және көру және құла- құлау болады. Может, қазір біз осы үлкен мағынаны сомдамаймыз, себебі жайдан-жай ұсынбаймыз, не мынадай соқырлық.
Бір сөзің мың жыл жүрсе дәмі кетпес.
Қарадан хакім болған сендей жанның
Әлемнің құлағынан әні кетпес!
...Ай, жыл өтер, дүние көшін тартар,
Өлтіріп талай жанды, жүгін артар.
Көз ашып, жұртын ояу болған сайын,
Хакім ата, тыныш бол, қадірің артар
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.
Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
Дем алысы - үскірік, аяз бен қар,
Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды.
Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
Аязбенен қызарып ажарланды.
Бұлттай қасы жауып екі көзін,
Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.
Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда,
Алты қанат ақ орда үй шайқалды.
Әуес көріп жүгірген жас балалар,
Беті-қолы домбығып, үсік шалды.
Шидем мен тон қабаттап киген малшы
Бет қарауға шыдамай теріс айналды.
Қар тепкенге қажымыс қайран жылқы
Титығы құруына аз-ақ қалды.
Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр,
Малшыларым, қор қылма итке малды.
Соныға малды жайып, күзетіңдер,
Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды!
Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін,
Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.
Желсіз түнде жарық ай
Желсіз түнде жарық ай,
Сәулесі суда дірілдеп,
Ауылдың жаны терең сай,
Тасыған өзен күрілдеп.
Қалың ағаш жапырағы
Сыбырласып өзді-өзі,
Көрінбей жердің, топырағы,
Құлпырған жасыл жер жүзі.
Тау жаңғырып, ән қосып
Үрген ит пен айтаққа.
Келмеп пе едің жол тосып
Жолығуға аулаққа?
Таймаңдамай тамылжып,
Бір суынып, бір ысып,
Дем ала алмай дамыл қып,
Елең қағып, бос шошып.
Сөз айта алмай бөгеліп,
Дүрсіл қағып жүрегі,
Тұрмап па еді сүйеніп,
Тамаққа кіріп иегі?
Жасымда ғылым бар деп ескермедім
Жасымда ғылым бар деп ескермедім,
Пайдасын көре тұра тексермедім.
Ержеткен соң түспеді уысыма,
Қолымды мезгілінен кеш сермедім.
Бұл махрұм қалмағыма кім жазалы,
Қолымды дөп сермесем, өстер ме едім?
Адамның бір қызығы - бала деген,
Баланы оқытуды жек көрмедім.
Баламды медресеге біл деп бердім,
Қызмет қылсын, шен алсын деп бермедім.
Өзім де баска шауып, төске өрледім,
Қазаққа қара сөзге дес бермедім.
Еңбегіңді білерлік еш адам жоқ,
Түбінде тыныш жүргенді теріс көрмедім
Вот выбирай!