<<Тау мен тасты су бұзады, адамзатты сөз бұзады» деген ауыздан шыққан әр лебізге жауапкершілікпен қараған бабаларымыздан көп ілгері кете қойған жокпыз-ау! Өйткені, бүгінгі сөйлеген сөзіміздің түпкі нәтижесі шынайылықты мәнiнен қиын. Көпшіліктің басы жиі қосылатын той-томалаққа бара қалсақ, асабалардың: «Зима халада, гуси-гуси га-га-га, толыватыр тамада, қуыс-ҚУЫС қалада, қол соқпайсыздар ма, ойыншық па сіздерге тамада» деген секілді «әдемi> әзілдеріне «қарық болып» қайтамыз. Мағынасыз сөзі, анайы қалжыңдарына қайта-қайта қошемет сұрап алатын оларға қарап, «ұялмас бетке талмас жақ бiтетiнiн» тағы мойындаймыз. Анығында «оттың шаласынан сөздің шаласы жаман>> емес пе еді? Осы шала сөздердің бізге тигізер зияны туралы ойланып көрдік пе? Сөз жауапкершілігі, сөйлеу мәдениеті мамандар талқылауындағы бүгінгі тақырып ОСЫ.
Мерекелік үстел. Әр мерекеде, біздің отбасы бөлменің ортасында үстел қояды. Мен келісім айналысамын, мен ата-аналар дайындалды. Әдеттегідей, мен жиегінен сәл әрі қарай көзілдірік, сол жақ шанышқымен құқығы туралы пышақ қорап. Ал содан кейін үздік бөлігі келеді. Мен әдемі терең табаққа салат алып, мен оны сүйемін, өйткені оған жақындай қойды. Содан кейін, ірімшік, шұжық және шетіне жақын қойды. Әрине, менің әкем өзінің сүйікті дәмдеуіштер, маған ұнамайды Кетчуп әкеледі, және ол жақын оларды қояды. Анам шубкой астында тамаша майшабақ дайындайды. Ол әрқашан дәмді шығады. Ал үстелдің ортасында Қуырылған тауық еті қойылады. Оның алтын қыртысы өте тәбетті көрінеді. Мен көзілдірік Шырын құйып, және біз мерекелейтін бастайды.
<<Тау мен тасты су бұзады, адамзатты сөз бұзады» деген ауыздан шыққан әр лебізге жауапкершілікпен қараған бабаларымыздан көп ілгері кете қойған жокпыз-ау! Өйткені, бүгінгі сөйлеген сөзіміздің түпкі нәтижесі шынайылықты мәнiнен қиын. Көпшіліктің басы жиі қосылатын той-томалаққа бара қалсақ, асабалардың: «Зима халада, гуси-гуси га-га-га, толыватыр тамада, қуыс-ҚУЫС қалада, қол соқпайсыздар ма, ойыншық па сіздерге тамада» деген секілді «әдемi> әзілдеріне «қарық болып» қайтамыз. Мағынасыз сөзі, анайы қалжыңдарына қайта-қайта қошемет сұрап алатын оларға қарап, «ұялмас бетке талмас жақ бiтетiнiн» тағы мойындаймыз. Анығында «оттың шаласынан сөздің шаласы жаман>> емес пе еді? Осы шала сөздердің бізге тигізер зияны туралы ойланып көрдік пе? Сөз жауапкершілігі, сөйлеу мәдениеті мамандар талқылауындағы бүгінгі тақырып ОСЫ.
Әр мерекеде, біздің отбасы бөлменің ортасында үстел қояды. Мен келісім айналысамын, мен ата-аналар дайындалды. Әдеттегідей, мен жиегінен сәл әрі қарай көзілдірік, сол жақ шанышқымен құқығы туралы пышақ қорап. Ал содан кейін үздік бөлігі келеді. Мен әдемі терең табаққа салат алып, мен оны сүйемін, өйткені оған жақындай қойды. Содан кейін, ірімшік, шұжық және шетіне жақын қойды. Әрине, менің әкем өзінің сүйікті дәмдеуіштер, маған ұнамайды Кетчуп әкеледі, және ол жақын оларды қояды. Анам шубкой астында тамаша майшабақ дайындайды. Ол әрқашан дәмді шығады. Ал үстелдің ортасында Қуырылған тауық еті қойылады. Оның алтын қыртысы өте тәбетті көрінеді. Мен көзілдірік Шырын құйып, және біз мерекелейтін бастайды.