Заилийский Алатау, хребет Северного ТяньШаня до второй половины века называли «Небесные горы». «Горы словно висели в небе светом, писал известный путешественник и географ Средней Азии и Казахстана П. П. СеменовТянь Шанский. Острые пики, тяжелые пирамиды, грандиозные купола, ломаные и округлые перевалы казались сплошной стеной, воздвигнутой на краю земли». Действительно, такое впечатление возникает, когда впервые видишь Заилийский Алатау, подъезжая К АлмаАте. Могучей грядой с белоснежными вершинами поднимается он над городом, который раскинулся у его подножий. А если посмотреть схему гор ТяньШаня, то сразу станет понятным современное название хребта. Чуть извилистой лентой обозначена река Или, а за ней, несколько ниже, черным контуром выделена дуга хребта, обращенная на юг. Эти две линии соединены тонкими ниточками притоками ли, которые орошают поля и берут свое начало на вершинах Заилийского Алатау.
Здесь, в скальноледниковом поясе, образуются мощные по своей разрушительной силе селевые потоки, нередки обвалы и сход снежных лавин.
Менің келешек кәсібім - экскурсовод. Осы талғам мені шұңғыл таныс- ынталандырады, айталық, қарамастан жағрафияны және тарихты. Кітапханада немесе интернетте мен көп жаңа табамын себя, қарамастан және ләззатпен ақпаратпен достармен бөлісемін. Мен өзінің сөзін жетілдіремін және жадты баптаймын. Мен алды гидпен стать қалаймын, қарамастан қызықты және білікті, чтобы, тіпті ең шетін сұрақтар емес мені қапас жағдайға қойды.
Достық кітаппен маған жет- өзінің мақсатының көмектеседі. Ескі құлып және орта ғасырдың бекіністері қалтырдың аса зор құрмет көрсетуінің және табынушылықтың сезімін шақыртады, қашан ша басасың ескі тастарға, бас-басыға нешіншіден сенің ата-бабаңның қолдары тиді. Түрлі-түрлі мұнара және өркешті көпірлер өзінің халының және сенімділікпен таңдандырады. Атам заманғы пән және киімдер өзінің жабайылығының және бірегейлікпен тамсандырады. Сәулет бөлек-бөлек заман, бет-бетімен, арба- назар және рухты басып алады. Бас-басы тарихи қала - арада әлемде алды қала. Экскурсоводтің кәсібі вот
Заилийский Алатау, хребет Северного ТяньШаня до второй половины века называли «Небесные горы». «Горы словно висели в небе светом, писал известный путешественник и географ Средней Азии и Казахстана П. П. СеменовТянь Шанский. Острые пики, тяжелые пирамиды, грандиозные купола, ломаные и округлые перевалы казались сплошной стеной, воздвигнутой на краю земли». Действительно, такое впечатление возникает, когда впервые видишь Заилийский Алатау, подъезжая К АлмаАте. Могучей грядой с белоснежными вершинами поднимается он над городом, который раскинулся у его подножий. А если посмотреть схему гор ТяньШаня, то сразу станет понятным современное название хребта. Чуть извилистой лентой обозначена река Или, а за ней, несколько ниже, черным контуром выделена дуга хребта, обращенная на юг. Эти две линии соединены тонкими ниточками притоками ли, которые орошают поля и берут свое начало на вершинах Заилийского Алатау.
Здесь, в скальноледниковом поясе, образуются мощные по своей разрушительной силе селевые потоки, нередки обвалы и сход снежных лавин.
Осы талғам мені шұңғыл таныс- ынталандырады, айталық, қарамастан
жағрафияны және тарихты. Кітапханада немесе интернетте мен көп жаңа табамын
себя, қарамастан және ләззатпен ақпаратпен достармен бөлісемін. Мен
өзінің сөзін жетілдіремін және жадты баптаймын. Мен алды гидпен стать қалаймын, қарамастан
қызықты және білікті, чтобы, тіпті ең шетін сұрақтар емес
мені қапас жағдайға қойды.
Достық кітаппен
маған жет- өзінің мақсатының көмектеседі. Ескі құлып және орта ғасырдың бекіністері
қалтырдың аса зор құрмет көрсетуінің және табынушылықтың сезімін шақыртады, қашан ша басасың
ескі тастарға, бас-басыға нешіншіден сенің ата-бабаңның қолдары тиді.
Түрлі-түрлі мұнара және өркешті көпірлер өзінің халының және сенімділікпен таңдандырады.
Атам заманғы пән және киімдер өзінің жабайылығының және бірегейлікпен тамсандырады.
Сәулет бөлек-бөлек заман, бет-бетімен, арба- назар және
рухты басып алады. Бас-басы тарихи қала - арада әлемде алды қала.
Экскурсоводтің кәсібі
вот