Сол жай: кітап Ша оған әріптерді танысамын. (Әліппе)Асықтай құлаққа Бұралаң ұқсас, қарамастан Бізге постоять болар-болмас жұмсайды Қарамастан және жолға шық- жоғары шық-. (Үтір)Жаңа үйді қолда несу, қарамастан Үйдің есіктері - құлыпта. Мұнда тұрғындар қағаздар, қарамастан Барлық кереметтей маңызды. (Портфель) Мен биыл асығамын Көшеден үй: Мені үй күтеді Әңгімеші мылқау (Кітап) Қанаттармен, ал летит, қарамастан Тілмен, ал айтады. (Хат) Это книга не простая: По ней буквы изучаю. (Букварь)На крохотное ушко Похожа завитушка, Велит нам постоять чуть-чуть И отправляться дальше в путь. (Запятая)Новый дом несу в руке, Дверцы дома — на замке. Тут жильцы бумажные, Все ужасно важные. (Портфель) Тороплюсь я нынче С улицы домой: Ждет меня дома Рассказчик немой (Книга) Без крыльев, а летит, Без языка, а говорит. (Письмо)
В снежном поле по дороге
Мчится конь мой одноногий
И на много-много лет
Оставляет синий след.
В этой узенькой коробке
Ты найдешь карандаши,
Ручки, перья, скрепки, кнопки,
Что угодно для души.
Сговорились две ноги
Делать дуги и круги.
Хоть я и не прачка, друзья,
Стираю старательно я.
Жмутся в узеньком домишке
Разноцветные детишки.
Только выпустишь на волю –
Где была пустота,
Там, глядишь, - красота!
Қар өріс жолда Өлкемізге ат менің одноногий Мен көп-көп Қалдырады көк ізі.
Осы узенькой қорапта Сен табасың қарындаштар, Қалам, қауырсын, скрепкалар, кнопкалар, Нәрсе үшін жанын.
Сговорились екі аяғы Не доға және шеңбер.
Шыққан жоқ прачка, достар, Стираю алды.
Жмутся " узеньком домишке Түрлі-түсті балалар. Тек выпустишь көрсетті – Онда пустота, Онда, глядишь, - сұлулық!