Первый стих Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан, Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан. Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма, Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан. Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай, Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай. Қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп, Жапырағынан айрылған ағаш, қурай. Біреу малма сапсиды, салып иін, Салбыраңқы тартыпты жыртық киім. Енесіне иіртіп шуда жібін, Жас қатындар жыртылған жамайды үйін. Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен, Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен. Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы, Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен. Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең Көңілсіз қара суық қырда жүрсең. Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң, Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең. Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы, Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы. От жақпаған үйінің сұры қашып, Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы. второй стих Жаздың үміт үзгені ме- Келіп қапты күз де міне. Моншағын жаз қиып- қиып, Ілді қаздың тізбегіне. Кеткен жаздың жырлап әнін Ұшты сыңсып тырналары. Сері дәурен өтті- кетті Шешті қайың сырғаларын. Білсе де жаз ораларын Сәмбі мүңды одан әрі. Аспан тынып жылай берді Тұмшалап бұлт орамалын.
Бар жақсылықтың басы тіл дегенді талқыламас бұрын. Келесі оқиғаны еске түсірген абзал. Бірде қазақтың билерінің бірі баласын сынамақ болып қойдың ең тәтті жерін және ең ащы жерін пісіруді сұрайды. Сонда баласы екі ретте де тілді пісіріп әкеледі. Оқиғадан шығарар сабағымыз : тілді дұрыс қолдана алу өте маңызды. Егер дұрыс қолдана алмасақ көптеген проблема болуы мүмкін. Бекерге басқа бәле тілден деп айтылмаған.
Сонда да тауып айтылған сөздер соғыс тоқтатып елдерді татуластыра білген. Осыған мысал Қаз дауысты Қазыбек бидің жоңғар қонтайшысына айтқан өлең жолдары болса керек.
Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан.
Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,
Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.
Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай,
Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай.
Қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп,
Жапырағынан айрылған ағаш, қурай.
Біреу малма сапсиды, салып иін,
Салбыраңқы тартыпты жыртық киім.
Енесіне иіртіп шуда жібін,
Жас қатындар жыртылған жамайды үйін.
Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен,
Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен.
Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы,
Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен.
Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең
Көңілсіз қара суық қырда жүрсең.
Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң,
Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең.
Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы,
Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы.
От жақпаған үйінің сұры қашып,
Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы.
второй стих
Жаздың үміт үзгені ме-
Келіп қапты күз де міне.
Моншағын жаз қиып- қиып,
Ілді қаздың тізбегіне.
Кеткен жаздың жырлап әнін
Ұшты сыңсып тырналары.
Сері дәурен өтті- кетті
Шешті қайың сырғаларын.
Білсе де жаз ораларын
Сәмбі мүңды одан әрі.
Аспан тынып жылай берді
Тұмшалап бұлт орамалын.
Бар жақсылықтың басы - тіл
Бар жақсылықтың басы тіл дегенді талқыламас бұрын. Келесі оқиғаны еске түсірген абзал. Бірде қазақтың билерінің бірі баласын сынамақ болып қойдың ең тәтті жерін және ең ащы жерін пісіруді сұрайды. Сонда баласы екі ретте де тілді пісіріп әкеледі. Оқиғадан шығарар сабағымыз : тілді дұрыс қолдана алу өте маңызды. Егер дұрыс қолдана алмасақ көптеген проблема болуы мүмкін. Бекерге басқа бәле тілден деп айтылмаған.
Сонда да тауып айтылған сөздер соғыс тоқтатып елдерді татуластыра білген. Осыған мысал Қаз дауысты Қазыбек бидің жоңғар қонтайшысына айтқан өлең жолдары болса керек.