Имя существи́тельное (или просто существительное) — самостоятельная часть речи, принадлежащая к категории имени и классу полнозначных лексем, может выступать в предложении в функциях подлежащего, дополнения[1] и именной части сказуемого. Существительное — самостоятельная часть речи, обозначающая предмет, лицо или явление и отвечающая на вопросы «кто?» или «что?». Одна из основных лексических категорий; в предложениях существительное, как правило, выступает в роли подлежащего или дополнения, а также обстоятельства или сказуемого.
Жекеше және оңаша:
Менің қолшатырым.
Сенің қолшатырың.
Сіздің қолшатырыңыз.
Оның қолшатыры.
Қолшатыр сөзіне сұхбат.
- Сәлеметсіз бе?Менің есімім - Дидар.Сіз "Білесіз бе?" атты сауалнамаға қатысқалы отырсыз.
- Сәлеметсіз бе?Жарайды,бағымды сынап көрейін.
- Жақсы.Онда мен қойған сұрақтарға кідірмей жауап береді деген ойдамын.Қолшатыр дегеніміз не?
- Қолшатыр - жаңбырдан және күн сәулесінен қорғану үшін қолданылатын бұйым.
- Келесі сұрақ.Қолшатырдың отаны?
- Қытай мен Египет.
- Өте дұрыс.Қолшатырдың қандай түрлерін білесіз?
- Классикалық,автоматты және компактілі қолшатыр деген түрлерімен таныспын.
- Сіз барлық сұрақтарға дұрыс жауап бердіңіз.Марапатыңызды алып кетсеңіз болады.Құттықтаймын!
- Жақсы,рахмет.Сау болыңыз!
Имя существи́тельное (или просто существительное) — самостоятельная часть речи, принадлежащая к категории имени и классу полнозначных лексем, может выступать в предложении в функциях подлежащего, дополнения[1] и именной части сказуемого. Существительное — самостоятельная часть речи, обозначающая предмет, лицо или явление и отвечающая на вопросы «кто?» или «что?». Одна из основных лексических категорий; в предложениях существительное, как правило, выступает в роли подлежащего или дополнения, а также обстоятельства или сказуемого.