Конегели соз бар олен жолы тез керек

Бөгенбай батыр өз халқын қорғаған нағыз ер ғой.  алмаз қараңғыда жолды барлай алмай ,сәкеннің соңынан еріп жүре берді. асау атты ерттеуге ортаға жігіттердің ең мықтысы шықты.анасы азаматқа : " ойнамай,тамағыңды асап-асап жеп қой! - деді. қазақстанда жануар мен өсімдіктер сақталған 10 қорық бар.қорыққанға қос көрінер. асан тілі мен жағына сүйенген тілазар болатын.сурет оң жақ қабырғада ілініп тұрды.  жол бойында қиғаштап өткен жарық пайда болды.  түн караңғысында шамның жарығы ұзақтан көрініп тұрды. асан атасымен барғысы келсе де, әжесінің қасында қалып қойды.анардың қолында бұрын сурет секілді қалы бар еді. атасы аскардың шашын жазға қарай тықырлап алып тастайтын.бұзық ойыншықтарын шашып жіберді. аттан түскен бойда, алан анасына қарай жүгірді. ботагөз жаман түс көріп, шошып оянды.

Абай (Ибраһим) Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]

Абай Шығыс пен Батыс мәдениеті мен өркениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.[3]