Әлібек Әнел, саған қандай ан ұнайды? Энель Маған аю унайды. Ол сүйкімді. Аю кулпынай теріп жейді. Оған
бал да ұнайды. Аюдың дауысы зор. Ол акырады. Аю ұйықтағанды
жақсы көреді. Олар қыс мезгілінде ұйқыға кетеді.
Саша Маған қасқыр мен түлкі ұнайды. Қасқыр
жыртқыш аң. Түлкі
өте қу. Ол кеп алдайды. Қасқыр мен түлкі ұлиды.
Әлібек: Мен барыс пен жолбарысты жақсы көремін. Олар биікке
секіреді. Олар мысыққа ұқсайды. Барыс биік тауларда болады. Жолба-
рыс пен барыс ырылдайды.
Әнел: Саша, «Қазақстан барысы» турниріне бардың ба?
Саша: Иә, Әлібек екеуіміз бардық. Маған қазақ күресі ұнайды.
Әлібек: Мен қазақ күресіне қатысып жүрмін. Қазақ күресі барлығына
унайды. Қазақстанда «Қазақстан барысының әлемдік турнирі болады
Әнел: Өте жақсы. Мен де сендермен турнирге барайыншы
Саша: Жарайды
ЛЫМ переведите текст очень надо
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.